بیماری سوختگی باکتریایی گردو (بلایت گردو) و نحوه مبارزه با آن
![](https://zerafat.com/mag/wp-content/uploads/2020/03/219-780x470.jpg)
سوختگی باکتریایی گردو که به آن باکتریوز گردو، بلایت گردو، پوسیدگی مغز گردو و نقطه سیاه گردو هم گفته میشود در بیشتر کشورهای جهان شیوع دارد و خسارت زیادی وارد میکند.
نشانههای بیماری
روی برگ: تمام قسمتهای برگ ممکن است موردحمله قرار گرفته و بعد از ایجاد عفونت، نقاط یا لکههای ریز، آبگز و براق را ایجاد کنند. بهتدریج لکهها بزرگتر شده و سرانجام بافت برگ میمیرد که با مرگ بافت رنگ آن قهوهای تیره میشود. آلودگی در لبه برگچههای جوان در حال رشد ممکن است شدیدتر باشد.
روی سنبه نر: تا زمانی که سنبله حالت غیرفعال دارد و رشد کافی نکرده است موردحمله قرار نمیگیرد. گلهای منفردی که دارای دانه گرده هستند اگر آلوده شوند پژمرده و تا حدی آبگز میشوند.
روی میوه: آلوده گلگاه میوه گردو میتواند از طریق گرده گل آغشته به باکتری منتقل شود. نشانههای روی میوه بهصورت نقاط یا لکههای کوچک آبگز است. با رشد بیشتر میوه خسارت کمتر میشود. درگاهی موارد عامل بیماری به مغز گردو میرسد و آنها نرم و لزج میکند و باعث فساد آن میشود.
روی شاخه: سرشاخههای جوان به بیماری حساساند. معمولاً طی دوره کوتاهی در بهار آلوده میشوند. روی سرشاخهها لکههای تیره به وجود میآید و در بیشتر موارد باعث خشک شدن چند سانتیمتری سرشاخه میشوند.
عامل بیماری
عامل این بیماری باکتری به نام Xanthomonas arboricola pv. juglandis است. باکتری زمستان را در جوانههای بیماری سپری میکند. سرشاخهها و میوههای آلوده هممحل زمستان گذرانی مناسبی برای آن هستند. هیچیک از عوامل طبیعی بهاندازه رطوبت در ایجاد عفونت مؤثر نیستند. باران بهویژه باران زیاد و طولانی مهمترین نقش را در وقوع و شیوع بیماری دارد.
مبارزه
کاشت نهال سالم و عاری از بیماری، هیچیک از ارقام گردو نسبت به این بیماری مقاوم نیستند
برای جلوگیری از ورود عوامل بیماریزا به گیاه، بعد از هر طوفان، تگرگ یا هر عامل دیگری که موجب آسیب دیدن گیاه شود، کل گیاه را باید با بردوفیکس ۵ در هزار محلولپاشی کرد.
هوا مرطوب، بارندگی زیاد و شاخساره ها در حال رشد و نمو هستند. لازم است درختان هفتهای یکبار سمپاشی شوند. از بین سمومی که مورد آزمایش قرار گرفتهاند، مخلوط بردو بهترین نتیجه را داده است و بعد از آن ترکیبات مسی دیگر اثر خوبی داشتهاند. در سمپاشی اول میتوان از مخلوط بردوی ۱ درصد و در سمپاشیهای بعدی از قارچکشهای مسی آماده مانند اکسی کلرور مس، به نسبتهای توصیهشده استفاده نمود.