علائم
علائم اولیه سوختگی گلگاه گوجه فرنگی به‌صورت یک لکه آبسوخته در انتهای میوه (گلگاه) نمایان می‌شود. علائم با پیشرفت لکه‌های قهوه‌ای در انتهای میوه توسعه یافته و به حالت چرمی و فرورفته تبدیل می‌شوند. ممکن است کپک‌های خاکستری متمایل به سیاه رنگی در ناحیه لکه‌ها دیده شود و ظاهر مخمل مانند در این ناحیه ایجاد کند. گاهی اوقات یک پوسیدگی سیاه در بافت مرکزی میوه ایجاد می‌شود که ممکن است علائم بیرونی نداشته باشد. به‌طور معمول زمانی که میوه‌ها نیمی از رشد خود را کرده باشند، علائم کمبود را از خود نشان می‌دهند.
علت
سوختگی گلگاه به علت عدم جذب کافی کلسیم و دوره‌های متناوب خشکی و مرطوب خاک است. اگر چه سوختگی گلگاه در زمان بالغ بودن میوه‌های گوجه اتفاق می‌افتد، اما در مرحله رشد سریع، میوه‌های جوان بیشترین حساسیت را نسبت به کمبود کلسیم نشان می‌دهند. به‌طورکلی هر عامل خاکی و یا گیاهی که جذب و انتقال کلسیم توسط ریشه گیاه را دچار اختلال کند باعث بروز این عارضه می‌گردد.
تغییرات ناگهانی و شدید در میزان آب قابل دسترس گیاه ممکن است نوسانات در رشد میوه ایجاد کرده و سبب سوختگی گلگاه شود. همچنین استرس‌هایی مانند آسیب ریشه، خشکی ملایم، شوری زیاد خاک یا نیتروژن زیاد (آمونیوم زیاد) باعث ایجاد این اختلال فیزیولوژیک می‌گردد. کاهش جذب آب توسط گیاه به علت رطوبت نسبی زیاد محیط و قرار گرفتن به مدت طولانی در این شرایط نیز باعث ایجاد این عارضه می‌گردد.
کنترل بیماری
استفاده از ارقام مقاوم
استفاده از آهک یا کودهای حاوی کلسیم در خاک‌های دارای کمبود کلسیم
استفاده از آبیاری قطره‌ای
آبیاری به‌موقع و مناسب بخصوص در شرایط با آب‌وهوای خشک
اجتناب از کاربرد کودهای آمونیومی و مصرف زیاد منیزیم زیرا هر دو عامل دسترسی گیاه به کلسیم را کاهش می‌دهند
استفاده از کودهای نیترات کلسیم در مناطقی که سوختگی گلگاه شایع است.
استفاده از مالچ به‌منظور کاهش اثرات تنش خشکی و حفظ رطوبت خاک
اجتناب از خاک‌های شور و مزارعی که شرایط آبیاری یکنواخت را ندارند.
اجتناب از آسیب به ریشه گوجه فرنگی توسط ادوات در هنگام کشت و یا توسط بیماری‌ها زیرا باعث تشدید سوختگی گلگاه می‌شود.
