نام گونه عامل این بیماری Heterodera Avenae است و میزبان آن اکثراً گیاهان باریک برگی همچون گندم و جو در درجه اول و در درجه دوم ذرت است. فعالیت نماتدهای Heterodera Iri و Heterodera Latipons نیز در این رابطه گزارش شده است.
نشانه‌ها
اندام‌های هوایی
شامل زردی، کم‌رشدی و کوتولگی که اغلب با علائم بیماری‌های فیزیولوژیک (مانند کمبود مواد غذایی اشتباه گرفته می‌شود)
ریشه‌ها
شامل ضخیم شدن و افزایش ریشه‌های فرعی
توسعه بیماری
در شرایط مناسب دمایی (حرارت بالای ۲۰ درجه سانتی‌گراد) و رطوبت بالای لاروهای سن دوم از تخم‌ها خارج و از داخل سیست وارد خاک می‌شوند. این لاروها فعال و متحرک‌اند و در خاک به دنبال ریشه‌های گیاهان میزان به جستجو می‌پردازند. لاروهای سن دوم پس از یافتن ریشه‌های فرعی میزبان به داخل آن نفوذ نموده و پس از تغذیه و رشد سنین سوم و چهارم درون ریشه بالغ می‌شوند. ماده‌ها پس از جفت‌گیری با نماتدهای نر بارور شده و در داخل بدن اقدام به تخم‌گذاری می‌کنند.
انتشار
پخش شدن سیست ها در خاک به‌وسیله شخم زدن پس از برداشت گندم و جو
نحوه مبارزه و کنترل
این نماتد دارای یک نسل در سال است و با تناوب زراعی (عدم کاشت گیاهان حساس) و دفع علف‌های هرز به‌منظور کاهش جمعیت نماتد در خاک تا پایین‌تر از سطح زیان اقتصادی، در شرایط معمول آب و هوایی ۳۳ درصد سیست ها در نبود گیاه میزبان از دور فعالیت خارج می‌شوند. هم‌چنین راه‌کار اساسی استفاده از ارقام مقاوم است.
منبع: نماتد شناسی، مهم‌ترین نماتدهای انگل گیاهی، سید جواد صانعی
