از لذت‌های تابستان می‌توان به خوردن گوجه‌های خانگی، ارگانیک و رسیده، درحالی‌که هنوز گرمای خورشید را در خود دارند، نام برد. کیفیت این گوجه‌ها قابل قیاس با گوجه‌های نه‌چندان مطلوب و نرم که معمولاً در فروشگاه‌ها عرضه می‌شود، نیست. خبر خوب این است که حتی اگر فضا برای کاشت گوجه فرنگی در باغچه ندارید -یا اصلاً باغچه‌ای ندارید- باز می‌توانید گوجه فرنگی پرورش دهید. تا زمانی که بالکن، ایوان یا پاسیوی نورگیر دارید، می‌توانید در تمام طول فصل تابستان گوجه فرنگی‌های تازه داشته باشید. برای پرورش موفقیت‌آمیز گوجه فرنگی در گلدان سه کلید وجود دارد: انتخاب رقم مناسب گوجه فرنگی، کاشت صحیح و مراقبت پیوسته از گیاه. در صورت توجه به این سه مورد، خیلی زود انبوهی از گوجه فرنگی خواهید داشت.
ارقام گوجه فرنگی مناسب برای کاشت در گلدان
هر کسی که گوجه فرنگی‌های در حال رشد را در باغچه دیده باشد می‌داند که آنها گیاهانی بزرگ و گسترده هستند. برای اینکه تحت کنترل باشند، به محکم شدن سر جای خود با چوب، توری کشیدن رویشان و هرس نیاز دارند. لذا اولین کاری که هنگام پرورش گوجه فرنگی در گلدان باید در نظر گرفت یافتن رقمی است که بتواند در گلدان رشد کند. با اینکه هر رقم گوجه فرنگی را می‌شود در گلدان کاشت، بعضی‌هایشان نسبت به ارقام دیگر سازگارتر و راحت‌تر مدیریت می‌شوند.
گیاهان کوچک، پرپشت و غیر بالارونده پیدا کنید که از نوع رشد نامحدود باشد. یعنی به شکلی تقریباً مستمر در طول فصل رشد میوه تولید کند. (ارقام محدود میوه‌هایشان را در زمان مشابهی تولید می‌کنند.) غالب ارقام گوجه فرنگی جزو ارقام با رشد نامحدود هستند، از جمله گوجه گیلاسی. برای اینکه به رشد محدود یا نامحدود پی ببرید، برچسب یا توضیحات کاتالوگ گیاه را نگاه کنید.
گلدان مناسب
بعد از پیدا کردن گیاه مناسب، وقت کاشت آن است. در مجموع گلدان‌های پلاستیکی یا فایبرگلاسه به چند دلیل بهترین گزینه برای پرورش گوجه فرنگی‌ها هستند. این گلدان‌ها برخلاف گلدان‌های سفالی، سریع خشک نمی‌شوند و با اینکه گوجه فرنگی عاشق گرماست، دوست ندارد پایش خشک شود و از طرفی، خاک خشک مانع بزرگی برای تولید میوه محسوب می‌شود. گوجه فرنگی نیاز دارد در گلدان‌های بسیار بزرگ رشد یابد. گلدان باید بیست سانتیمتر عمق داشته باشد. این حداقل مطلق عمق گلدان است. گلدانی با عمق سی الی چهل سانتیمتر گزینه‌ی بهتری است. گلدان پلاستیکی، حتی اگر بزرگ هم باشد، باز ارزان است و کمتر احتمال دارد مثل گلدان سفالی بشکند. به‌عنوان گزینه‌ای ارزان، می‌توانید گوجه فرنگی‌ها را در سطل‌های پنج گالنی بکارید (موجود در فروشگاه‌های وسایل خانگی). اندازه آنها عالی است و نباید هزینه‌ی آن‌چنان زیادی داشته باشند.
بعد از پیدا کردن گلدانی عالی، حتماً سوراخ‌های کافی برای تخلیه آب داشته باشد -درصورتی‌که گیاه گوجه فرنگی تمام وقت در خاک خیس باقی بماند می‌پوسد. بیشتر گلدان‌های خریداری شده دارای سوراخ‌های تخلیه در کفشان هستند، ولی اگر می‌خواهید از سطح پنج گالنی استفاده کنید، چندین سوراخ کف آن تعبیه کنید. درصورتی‌که گلدان مورداستفاده دارای سوراخ‌های بزرگ تخلیه است، با استفاده از تکه شکسته گلدان، تکه‌ای لایه‌ی پوششی شیشه یا کاغذ فیلتر قهوه آن را بپوشانید. بدین طریق آب تخلیه می‌شود، اما کل پاسیو زیر آب نمی‌رود.
بهترین خاک و تکنیک کاشت
هر نوع خاک با کیفیت مناسب و ارگانیک برای گوجه فرنگی مفید است -از خاک مستقیم باغچه استفاده نکنید. این نوع خاک برای باغبانی گلدانی سنگین است و هر چه از فصل کاشت بیشتر بگذرد، به هم فشرده‌تر می‌شود. کود گیاهی مناسب یا خاک بر پایه‌ی کمپوست، چه خریداری کرده باشید و چه خودتان به دلخواه تهیه دیده باشید، ایده‌آل است.
موقع کاشت گوجه فرنگی، مقداری خاک ته گلدان بریزید و گیاه گوجه فرنگی را در آن قرار دهید. ساقه را تا پایین‌ترین برگ با خاک بپوشانید. از این قسمت ریشه‌های جدیدی تشکیل می‌شود و گیاه سالم‌تری خواهید داشت. بعد از اینکه گیاه را در سطح مناسبی کاشتید، اطراف آن را با خاک گلدان پر کرده و به نرمی بکوبید. تا دو سانتیمتر پایین‌تر از لبه‌ی گلدان را پر از خاک کنید تا جا برای آبیاری باقی بماند. بعد از کاشت گیاه در گلدان، به مقدار کافی بدان آب دهید و در جای موردنظر قرار دهید.
آب، مواد مغذی کودی و دیگر مراقبت‌ها
گوجه فرنگی به رطوبت نیاز دارد، لذا حتماً به شکل منظم آن را آبیاری کنید. بهترین شکل برای اینکه فهمید چه موقع باید به گیاه آب داد فرو کرد انگشت در خاک است -اگر پنج سانتیمتر اول خشک بود، یعنی زمان آبیاری گیاه است.
حساس‌ترین موضوع در مورد پرورش گوجه فرنگی در گلدان این است که آنها به مواد مغذی فراوان نیاز دارند و هر موقع که به آنها آب می‌دهید، مواد غذایی خاک را می‌شویید. برای غلبه بر این موضوع، مرتباً از کود، ترجیحاً از امولسیون ماهی یا کود عصاره‌ی جلبک دریایی، استفاده کنید. استفاده از کود هر ماه یک‌بار خوب است، ولی استفاده از آن هر دو هفته یک‌بار، با بهره جستن از نیمی از توان کود، بهتر است. این کار منبع دائمی مواد مغذی برای گیاهان گوجه فرنگی فراهم می‌آورد.
دو مورد از موارد دیگری که لازم است به خاطر داشت باشید مالچ و حمایت از آن‌هاست. فراهم ساختن هر نوع حمایت برای هرکدام از ارقام کوچک گوجه فرنگی مفید است. قفس‌های مخصوص گوجه فرنگی، تکه‌های چوب، قفس‌های دست‌ساز در خانه که اندازه‌ی گلدان باشد گزینه‌های خوبی هستند. مالچ با اینکه اهمیت کمتری در گلدان نسبت به باغچه دارد همچنان ایده خوبی است-باعث می‌شود علف‌های هرز در گلدان رشد نکند و رطوبت در خاک حفظ شود و نیاز نباشد زودبه‌زود گیاه را آبیاری کرد. بهترین مالچ سنگ‌ریزه، تکه‌های مالچ و پوشال هستند. اگر ترجیح می‌دهید از پلاستیک سیاه یا قرمز استفاده کنید، آن را روی خاک و قبل از کاشت گوجه فرنگی قرار دهید، نواری ببرید که به‌اندازه‌ی کافی بزرگ باشد تا گیاه در آن جای بگیرد و با تکه‌ای فلزی گیاه را در جای خود استوار نگه‌دارید.
