عامل بیماری: قارچ Pyrenochaeta terrestris) Phoma terrestris)
علائم بیماری
این بیماری باعث کاهش رشد گیاه می‌شود.
تشکیل زودهنگام پیاز که منجر به تشکیل پیازهای کوچک می‌گردد و شکل بازارپسندی ندارد.
برگ اولیه از رأس، زرد رنگ شده که به سمت پائین ادامه می‌یابد و نهایتاً به رنگ بنفش درمی‌آیند.
پیاز آلوده زودتر بالغ شده و به‌راحتی از جای کنده می‌شود.
گیاه آلوده مرتب ریشه‌زایی می‌نماید و ریشه‌ها صورتی و بعد از مدتی قرمز و قهوه‌ای می‌گردند.
گیاه حالت کمبود عناصر غذایی نظیر زرد شدن برگ‌ها و در نهایت تغییر رنگ به بنفش را از خود نشان می‌دهد.
شرایط گسترش بیماری
این قارچ به‌صورت مستقیم، بدون نیاز به زخم یا بریدگی به درون ریشه‌های پیاز نفوذ می‌کند. در سراسر جهان در خاک یافت می‌شود و تا عمق ۴۵ سانتی‌متری خاک نفوذ می‌کند. همچنین می‌تواند سال‌ها در یک مزرعه حتی در غیاب میزبان و با تغذیه از بقایای گیاه زنده بماند. Phoma terrestris در درجه اول پاتوژن پیاز است اما گاهی اوقات در گیاهانی مانند غلات، ذرت، فلفل، اسفناج، خیار و سویا نیز ایجاد بیماری می‌کند.
بیماری ریشه صورتی (سرخی) پیاز به‌طورکلی در همه جا یافت می‌شود و برای چندین سال می‌تواند در خاک، ریشه‌های آلوده و بقایای گیاهان حساس به بیماری زنده بماند. این بیماری می‌تواند از طریق جابجایی خاک و آب سطحی گسترش یابد. همچنین می‌تواند در تمامی سطوح آب خاک که در آن پیاز رشد می‌یابد، گسترش یابد. این بیماری در مناطق گرم به بخش‌های سالم پیاز حمله می‌کند. دمای مناسب برای رشد قارچ و توسعه بیماری بین ۲۸-۲۴ درجه سانتی‌گراد است. بیماری‌های کوچک زمانی که دما به ۱۶ درجه سانتی‌گراد می‌رسد، گسترش خواهند یافت.
کنترل بیماری
رعایت تناوب زراعی به‌خصوص با گندم و جو
حتی‌الامکان از کشت مکرر پیاز و گیاهان هم خانواده شامل تره، سیر و غیره در مزرعه پرهیز گردد.
پرهیز از کشت پیاز در مزارعی که قبل از آن به کشت یونجه اختصاص داده شده است.
پرهیز از کشت غده‌های مادر آلوده جهت تولید بذر در مزارع سالم
ضدعفونی کردن خاک
پیشگیری از تنش آبی
برای جلوگیری از بیماری ریشه صورتی پیاز، رعایت بهداشت مزرعه از قبیل عدم انتقال آب، خاک و ادوات کشاورزی آلوده به بیماری، الزامی است همچنین بقایای پیاز بعد از برداشت باید منهدم گردد.
تسطیح کامل زمین در زمان کاشت به صورتی که زمین به‌طور یکنواخت آبیاری شود.
حفظ دائم رطوبت کافی بسته به شرایط خاک، تأثیر به سزایی در کاهش بیماری دارد.
