نام فارسی: اقاقیا
نام انگلیسی: Black locust
نام علمی: Robinia Pseudoacacia
نام خانواده (تیره): Fabaceae
بومی منطقه: این‌گونه در شمال آمریکا و اروپا بومی است و در اکثر نقاط ایران به‌صورت کاشته شده وجود دارد.
درخت سریع الرشدی و خزان پذیر با تاج گسترده و برگ‌هایی مرکب از ۱۱-۲۳ برگچه بیضی به رنگ سبز تیره که خوشه‌های آویخته گل‌های معطر سفید و صورتی‌رنگ آن در اواسط بهار و اول تابستان ظاهر می‌شوند. گل‌ها شبیه نخود بوده و عطر آن‌ها در فضا می‌پیچد.
مشخصات گیاه
درختی با ارتفاع تا حدود ۳ متر، شاخه‌های خمیده و تاج چتری شکل دارد، شاخه‌ها خاردار هستند
برگ
مرکب و متناوب به طول ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌متر و متشکل از ۷ تا ۱۹ برگچه کامل نوک‌گرد به طول ۲٫۵ تا ۵ سانتی‌متر، هنگام باز شدن سبزرنگ و در پاییز سبز تیره درمی‌آید.
گل
گل‌ها بسیار معطر، پروانه آسا به طول ۲ سانتی‌متر و سفیدرنگ، گل‌ها در قسمت گردن لکه‌های زرد دارند و به شکل گل‌آذین‌های خوشه‌ای به طول ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌متر ظاهر می‌شوند. کاسه گل استکانی پنج دندانه‌ای، کمی دو لبه، گلبرگ‌ها با ناخنک کوتاه، درفش بزرگ دایره‌ای و بلندتر از بال‌ها و ناو. پرچم‌ها دودسته‌ای ۹ تایی و یکی ۹+۱.
میوه
نیام مستطیلی تا خطی تخت، پروانه، شکوفا، قهوه‌ای مایل به قرمز به طول ۷٫۵ تا ۱۰ سانتی‌متر، صاف، در طول زمستان روی شاخه باقی می‌ماند.
تکثیر
به‌وسیله بذر در خاک سبک یا ریشه جوش‌ها در فصل پاییز.
کاربرد
کاشت به‌عنوان تک‌درخت زینتی و یا کاشت خطی
نیازها
خاک معمولی، با نیاز آبی کم، مکان آفتابی، آب و هوای معتدل.
