کپک آبی که پوسیدگی نرم یا پوسیدگی مرطوب هم نامیده می‌شود. مهم‌ترین بیماری پس از برداشت سیب است. این بیماری در همه کشورها و مناطق سیب وجود دارد. خسارت آن در انبارهای قدیمی و سنتی بیشتر است.
نشانه‌های بیماری
اولین نشانه‌ها به‌صورت لکه‌های نرم و آبدار در سطح میوه ظاهر می‌شود. در شرایط مناسب در دمای ۲۰ تا ۲۵ درجه سانتی‌گراد پوسیدگی زیاد شده، به عمق میوه می‌رسد. مرز بین قسمت‌های سالم و پوسیده مشخص است. بخش‌های آلوده به‌آسانی از بخش سالم جدا می‌شود. به این دلیل نام این بیماری کپک آب است که در شرایط مرطوب سطح میانی پوسیدگی با لبه شکاف‌های آن لایه‌ای پفکی و توده‌های برجسته‌ای به رنگ آبی، آبی- سبز از اسپور تشکیل می‌شود. این بیماری در جعبه و کپه‌های سیب قابل‌سرایت به دیگر سیب‌های سالم است.
عامل بیماری
از میوه‌های دانه‌داری که به کپک آبی مبتلا بوده‌اند، حداقل ۱۱ گونه Penicillium جدا شده استریال ولی P. expansum شایع‌ترین گونه است که از میوه پوسیده جدا شده است.
چرخه بیماری و اپیدمیولوژی
هرچند عامل بیماری می‌تواند در خاک زمستان گذرانی کند، ولی کنیدی های قارچ که از میوه‌های پوسیده یا از اسپورهای قارچ در جعبه و لاوک های حمل و نگهداری میوه و دیواره‌های انبارها منشأ می‌گیرند همیشه در فضای باغ، محوطه‌های مخصوص بارگیری و بسته‌بندی انبارها و سردخانه وجود دارند.
عفونت معمولاً روی میوه‌های ضربه خورده و زیاد رسیده بیشتر است قارچ عامل بیماری در میوه‌های پوسیده نوعی زهرآبه مقاوم به گرما ایجاد می‌کند که پاتولین نام دارد و لذا خوردن میوه‌های مبتلا به این بیماری را باید احتیاط کرد.
مبارزه
رعایت نکات علمی و فنی در هنگام برداشت، حمل، به‌نحوی‌که میوه‌ها زخمی یا مصدوم نشوند.
پلشت بری ظروف، جعبه‌های میوه و دیوارهای شدیداً آلوده انبارها به مایه قارچ با ضدعفونی‌کننده‌ها و قارچ‌کش‌های مناسب و جدا کردن میوه‌های فاسد از سالم.
استفاده از قارچ‌کش مناسب بنزیمیدازول برای سم‌پاشی قبل برداشت در باغ و یا شست و شوی میوه پس از برداشت از طریق غوطه‌وری یا پاشیدن محلول‌های قارچ‌کش.
تیمار بعد برداشت با کلرورکلسیم، مقدار کلسیم را در میوه افزایش داده و مقاومت در برابر کپک ایجاد می‌کند.
