از سال‌ها پیش نوعی بیماری غیر عفونی در باغ‌های گلابی مناطق درختان میوه خیز کشور ازجمله منطقه کرج و شهریار در استان تهران، خمینی‌شهر و تیران و کرون در استان اصفهان و مشهد در استان خراسان رضوی شایع است.
نشانه‌های بیماری
فقط روی میوه‌های جوان گلابی (بیشتر رقم شاه‌میوه) بروز می‌کنند. یک تا دو هفته بعد از ریزش گلبرگ‌های درخت ابتدا دم میوه‌های جوان گلابی به رنگ تیره درمی‌آید. تیره شدن دم گلابی‌های جوان از محل اتصال به سیخک شروع شده، به سمت میوه پیشروی می‌کند و گاهی تا بخشی از خود میوه هم پیش می‌رود. به‌تدریج دم میوه کاملاً سیاه می‌شود و سپس میوه‌ها سیاه و پژمرده شده، می‌ریزند. ریزش میوه‌های جوان گلابی پس از خروج از گل تا اندازه‌ای طبیعی است، ولی سیاه شدن و ریزش میوه‌ها بیش‌ازاندازه طبیعی که گاهی تا ۳۰ درصد تمام میوه درخت می‌رسد نوعی بیماری فیزیولوژیکی به شمار می‌رود.
بررسی‌های انجام‌شده به‌وسیله فیلسوف و حسن‌پور (۱۳۷۷) نشان دادند که کمبود عناصر بور، آهن و روی با هم در سیاه‌شدگی دم میوه گلابی شاه‌میوه و ریزش آن‌ها نقش اصلی دارند. مطالعات تکمیلی در مورد این بیماری توصیه می‌شود. زیرا که اطلاعات دقیق و جامعی دراین‌باره موجود نیست.
