افزایش وزن پیاز خوراکی
استفاده از یک برنامه تغذیه متعادل با افزایش وزن سر پیاز به بهبود محصول کمک میکند.
نیتروژن، افزایشدهنده محصول پیاز
تأمین نیتروژن کافی برای تغذیه محصول یک نکته مهم در تعیین وزن پیاز است. نیتروژن به برگزایی محصول کمک میکند؛ بنابراین با تأمین نیتروژن کافی تعداد فلسها و در نتیجه، اندازه و وزن سر سیر، پیاز یا حتی تره فرنگی کشت شده افزایش مییابد.
کمبود فسفر، کاهشدهنده میزان محصول
اگر محصول در خاکی کاشته شود که میزان فسفر موجود در آن بسیار کم است، برای افزایش محصول باید میزان فسفر موجود در خاک را افزایش داد تا اندازه و وزن پیاز محصول افزایش یابد.
پتاسیم، عنصر کمککننده به حفظ محصول
در مواردی که میزان نیتروژن مصرفی بالا باشد، اهمیت وجود پتاسیم بیشتر میشود؛ زیرا پتاسیم ضمن کمک به حفظ محصول، ریسک مشکلات مربوط به ذخیرهسازی آن را (که در اثر وجود نیتروژن اضافی ایجاد میشوند) کاهش میدهد.
استعداد ابتلا به تنش نمکی در پیازها بالاست؛ بنابراین، توجه به نوع منبع پتاسیم مورداستفاده اهمیت زیادی دارد و باید از منابعی استفاده کرد که احتمال آسیبرسانی کمتری داشته باشند. اگر میزان کلراید به سطوح سمی برسد، محصول از بین میرود و وزن پیاز انبار شده کاهش خواهد یافت. معمولاً کاهش وزن محصول انباری در اثر نمکهای سولفات و نیترات عنصر پتاسیم کمتر است.
گوگرد، افزایشدهنده میزان استفاده از نیتروژن
گوگرد یک عنصر ضروری برای محصول و وزن پیاز است و به گیاه در جهت استفاده بهینه از نیتروژن کمک میکند. درعینحال هنگام استفاده از دوز بالا (بهخصوص در خاکهای غنی از گوگرد) باید دقت کافی را مبذول داشت؛ زیرا ممکن است اثر مخربی بر محصول داشته باشد. افزون بر این، میزان گوگرد بر افزایش میزان اسید پیورویک و تندی پیاز (یکی از مشخصههای کیفی کلیدی) نیز مؤثر است.
بور، مؤثر بر وزن پیاز
تأثیر مثبت بور بر افزایش وزن پیاز و بهبود محصول به شکل تجربی به اثبات رسیده است. حفظ تعادل شیمیایی درست میان عناصر کلسیم، نیتروژن و بور موجود در خاک از اهمیت بسزایی برخوردار است؛ زیرا بالا بودن سطح کلسیم و نیتروژن در خاک از توانایی گیاه در جذب بور میکاهد.