پیچ اناری دو گونه دارد: Campsis radicans و Campsis grandiflora. توجه داشته باشید که لغت Campsis مترادف با Bignonia است و گاهی از این واژه در اسم علمی این گیاه استفاده می‌شود.
نام فارسی: پیچ اناری
نام انگلیسی: trumpet vine
نام علمی: Campsis radicans (L.) see,
نام خانواده (تیره): Bignoniaceae
بومی منطقه: پراکنش جهانی دارد، در ایران در تهران، کرج و نواحی شمالی ایران کاشته می‌شود.
مشخصات
نوع: درختچه‌ای خزان کننده، پیچک، به ارتفاع تا ۱۰ متر یا بیشتر، با ریشه‌چه‌های هوایی. این گیاه در برابر سرما مقاوم است
برگ: برگچه‌ها ۹ تا ۱ تایی، دم برگ چه کوتاه، بیضوی تا تخم‌مرغی ـ مستطیلی، به طول ۳ تا ۶ سانتیمتر، نوک‌دار با قاعده‌ای گوه‌ای و دندانه اره‌ای.
گل: گل‌ها در سطح خارجی نارنجی، با پهنک قرمز با لوب‌های کاسه گل سه‌گوش، بسیار کوتاه‌تر از لوله کاسه، جام گل لوله‌ای، قیفی شکل، به طول ۶ تا ۹ سانتیمتر، لوله جام گ در حدود ۳ برابر اندازه کاسه گل، پهنک جام به عرض ۴ تا ۵ سانتیمتر.
میوه: کپسول استوانه‌ای ـ مستطیلی، به طول ۸ تا ۱۲ سانتیمتر، نوک‌دار، در امتداد دیوار، میانی ناودار
روش ازدیاد گیاه: کاشت بذر در پاییز یا بهار و یا قلمه نیمه رسیده در تابستان و یا چوب سخت در آخر پاییز
کاربرد: کاشت به‌عنوان پوشاننده دیوار و نرده‌ها و بین صخره‌ها، به لیل گل‌های زیبا در طراحی فضای سبز مورداستفاده قرار می‌گیرد.
شرایط محیطی
آبیاری: پیچ اناری تا حدودی به خشکی خاک مقاوم است و به آبیاری کم (۴ میلی‌متر در روز) نیاز دارد. اما گیاهان جوان و تازه کاشته شده و یا نمونه‌هایی که در گلدان کاشته شده‌اند نیاز به آبیاری منظم دارد تا خشکی نکشند. بنابراین برای گیاهان بالغ و استقرار یافته‌ای که در خاک باغچه کاشته‌اید (گیاهان ۳ سال به بالا) سطح خاک را بررسی کنید و زمانی که سطح خاک تا عمق حدود ۲-۱ سانتیمتری رطوبت خود را از دست داده بود گیاه را آبیاری کنید. اما در مورد گیاهان جوان‌تر و تازه کشت شده و گیاهان گلدانی، زمانی که سطح خاک تا حدودی رطوبت خود را از دست داده بود و در حال خشک شدن است آبیاری را انجام دهید. خشکی کشیدن این گیاه منجر به سوختگی نوک و حاشیه برگ‌ها، ریزش غنچه‌های گل و عدم شکل‌گیری گل‌ها می‌شود.
نور: به مکانی با نور مستقیم آفتاب نیاز دارد. در مکان‌های سایه برگ‌ها به‌خوبی رشد می‌کنند اما گیاه گل نمی‌دهد و نور مستقیم برای گلدهی این گیاه ضروری است.
دما: اگرچه این گیاه به سرما مقاوم است اما وزش همیشگی بادهای سرد زمستانه در طی زمستان می‌تواند به شاخه‌های آن آسیب برساند. بنابراین اگر در منطقه شما چنین شرایطی وجود دارد (وزش بادهای سرد زمستانه برای مدت طولانی) بهتر است که قسمت‌های هوایی را با کمک پوشش‌هایی همانند کیسه‌های کنفی (کیسه گونی) محافظت کنید. گرمای هوا نیز مشکلی برای این گیاه ایجاد نمی‌کند. البته گلدهی این گیاه با گرم شدن بیش از اندازه هوا کاهش می‌یابد اما گیاه از بین نمی‌رود. در روزهای بسیار گرم تابستان با آبیاری منظم و جلوگیری از خشکی کشیدن گیاه می‌توان به تحمل گرما کمک کرد.
خاک: این گیاه در رابطه با خاک سختگیر نیست و در انواع خاک‌ها رشد می‌کند. اما خاک با بافت متوسط را ترجیح می‌دهد. برخی از نمونه‌ها را می‌توان در گلدان کاشت که در این صورت می‌توان از خاکی همانند مخلوط خاک معمولی باغچه + خاک برگ به همراه مقداری پرلایت و یا شن به‌منظور بهبود شرایط زهکش استفاده کرد. برای کوددهی می‌توان از کودی کامل با فرمولی ملایم استفاده کرد
هرس: گل‌های این گیاه بر روی شاخه‌های جوان شکل می‌گیرد و شکوفا می‌شود. بنابراین بهتر است که هرس آن را در پاییز تا اوایل بهار انجام دهیم. شاخه‌های خشکیده و شکسته را باید از نزدیکی سطح خاک قطع کرد. شاخه‌های مسن که دیگر نقشی در گلدهی ندارند را باید طوری قطع کرد که ۳-۲ جوانه بر روی آن باقی بماند و آن را از نزدیکی سطح خاک قطع کرد. همچنین این گیاه پاجوش‌های فراوانی تولید می‌کند که اگر بخواهیم رشد آن را محدود کنیم قطع این پاجوش‌ها از کارهای ضروری است که باید انجام شود.
تربیت گیاه جوان: بعد از کاشت گیاه جوان از ساقه‌های آن ۲۰-۱۵ سانتیمتر باقی گذاشته و مابقی را قطع کنید تا رشد جدید تحریک شود. توجه داشته باشید که اگر قصد هدایت شاخه‌های این گیاه بر روی قیم دارید ابتدا باید قیم مناسب را تهیه کنید و سپس گیاه را در کنار قیم بکارید. به‌تدریج و با گذشت زمان و رشد کردن شاخه‌های جوان می‌توان آنان را بر روی قیم‌ها هدایت کرد.
