بذر گوار

این بذر به‌صورت عمده و با تماس تلفنی به فروش می‌رسد.

گوار (Guar) با نام علمی Cyamopsis tetrogonolobus گیاهی از خانواده بقولات است. این گیاه علفی، دولپه‌ای و یک‌ساله است. این گیاه ارزشمند برای نخستین بار در کشور هندوستان کشت شد. گوار در گستره وسیعی از خاک‌ها و در آب‌وهوای خشک تا نیمه‌خشک می‌روید. کشت گوار در مناطقی با آب‌وهوای گرم و با تابستان نیمه گرمسیری و گرم به‌خوبی انجام می‌گیرد. ریشه گوار مانند سایر گیاهان خانواده بقولات دارای باکتری‌های تثبیت‌کننده نیتروژن است که به غنی‌تر نمودن خاک از نیتروژن کمک می‌کند. معمولاً روی ساقه و غلاف این گیاه کرک‌های نسبتاً تیزی وجود دارد. صمغ گوار را از دانه بذر این گیاه تهیه می‌کنند که صمغ حاصل اندوسپرم موجود است که در آب به‌صورت ژله در می‌آید که معمولاً آن را با نام صمغ گوار می‌شناسند. صمغ گوار در بسیاری از صنایع مانند صنایع دارویی و غذایی، صنعت کاغذ، معدن، نفت و حفاری، نساجی و تولید مواد منفجره مورداستفاده قرار می‌گیرد. استفاده از صمغ گوار به شکل کپسوله شده موجب کاهش معنی‌دار چربی‌ها به‌ویژه کلسترول می‌شود. میوه این گیاه همچون لوبیا سبز و نخودفرنگی است که در درون آن تعدادی دانه وجود دارد. دارای برگ‌های سبزرنگی است که در درون آن شیارهای ظریفی وجود دارد. دارای گل‌های‌ کوچکی است که به هنگام شکفتن منظره زیبایی را به وجود می‌آورد. ارتفاع این گیاه بین ۲ تا ۴ متر است.

این گیاه زندگی کوتاه چندماهه‌ای دارد. گوار به‌واسطه سیکل کوتاه زندگی (بهار تا تابستان: ۵-۳ ماه) به‌عنوان یک گیاه مناسب در تناوب زراعی قرار می‌گیرد. نیاز آبی گیاه گوار در مناطق مختلف متفاوت است. بسته به زمان کاشت، نیاز آبی گوار از ۳۲۰۰-۲۵۰۰مترمکعب در هکتار متفاوت می‌باشد. تأمین این میزان نیاز آبی در چند مرحله (۷-۳ مرحله) به گیاه صورت می‌گیرد. این در حالی است که محصولاتی مانند گندم در شرایط یکسان کاشت، نیاز آبی ۵۰۰۰-۴۵۰۰مترمکعب در هکتار دارند. این گیاه می‌تواند در شرایط آب‌وهوای گرم برای مدت طولانی در برابر کم‌آبی و شوری بالا مقاومت داشته باشد. برخی از واریته های گوار تحمل به شوری ۸/۱ دسی زیمنس را دارند؛ به همین دلیل این گیاه می‌تواند به‌عنوان یک محصول مناسب در مناطق خشک و نیمه‌خشک کاشته شود.

از این گیاه برای تهیه دارو، لوازم آرایشی بهداشتی، صنایع غذایی، تهیه شامپو، دستمال کاغذی و … استفاده می‌شود. بذر گوار دارای یک آندوسپرم بزرگ شامل صمغ گالاکتومانان است که در آب به شکل ژل در می‌آید. این ماده معمولاً به‌عنوان صمغ گوار شناخته شده است و در محصولاتی مانند بستنی و یا به‌عنوان تثبیت‌کننده در پنیر و فرآوری سرد گوشت استفاده می‌شود. سهولت استفاده از صمغ گوار در صنایع، به علت پخش و هیدراته شدن سریع آن در آب‌های سرد و گرم، رسیدن به غلظت‌های مناسب بدون نیاز به حرارت، ایجاد لایه فیبر مانند و مقاومت بالا در برابر حلال‌های قطبی و غیر قطبی و همچنین افزایش قدرت جذب آب در محصولات است. این عوامل سبب گردیده است تا از این ماده در طیف وسیعی از امولسیفایر (معلق کننده‌ها) نرم‌کننده‌ها و استبلایزرها (تثبیت‌کننده‌ها) استفاده شود. در سال‌های اخیر کاربرد صمغ گوار در شکست هیدرولیکی اعماق چاه‌های استخراج نفت به‌گونه‌ای بسیار سریع افزایش یافته است. این افزایش ناگهانی در تقاضا، سبب افزایش ۲۳۰ درصدی قیمت گوار و افزایش ۷۵ درصدی صادرات آن از هند به سایر کشورهای دنیا شده است.

در سال ۲۰۱۱، هندوستان ۹۱۵ میلیون دلار گوار به ایالات متحده آمریکا صادر کرده است که عمدتاً در صنعت نفت و گاز مورداستفاده قرار گرفته است. این بزرگ‌ترین صادرات کشاورزی هندوستان به ایالات متحده است. صمغ گوار یکی از مهم‌ترین و مقرون به‌صرفه‌ترین مواد در دسترس، جهت فرموله کردن محصولات غذایی است. از جمله علل پرکاربرد بودن گوار، محلول بودن در آب سرد، دارای غلظت بالا و ایجاد ظرفیت بالای اتصال آن می‌باشد. ماهیت غیر یونی صمغ گوار باعث مقاومت آن به نمک و تحمل سطوح بالای الکترولیت شده و معیارهای مهم در هنگام انتخاب قوام دهنده است.

صمغ گوار از لحاظ درمانی به‌عنوان کاهنده قند خون، ضد میکروب، مهارکننده اشتها استفاده می‌شود. صمغ گوار به‌عنوان یک ملین برای درمان اسهال، سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) و همچنین چاقی و دیابت، برای کاهش کلسترول و برای جلوگیری از سخت شدن شریان‌ها (آترواسکلروز) استفاده می‌شود. در غذاها و نوشیدنی‌ها، از صمغ گوار به‌عنوان پایدارکننده و حجم دهنده، معلق کننده و عامل اتصال استفاده می‌شود. در صنایع داروسازی از صمغ گوار به‌عنوان یک عامل اتصال در قرص و حجم دهنده در لوسیون و کرم استفاده می‌شود.

در برخی از مناطق آبیاری گوار تنها در دو نوبت، یکی به هنگام جوانه زدن و دیگری به هنگام تشکیل بذر آن انجام می‌شود. محصول تحمل درجه حرارت بالا و شرایط خشک و نیمه‌خشک را دارد. در هند، گوار محصول دیم بوده که نیاز به ۸- ۱۵ اینچ بارش باران در ۳-۴ بارش دارد. به‌طورکلی پس از بارش اولیه باران در نیمه دوم ماه جولای و یا اوایل ماه آگوست کاشته و سپس در اکتبر- نوامبر برداشت می‌شود. در حالت ایده آل، گوار نیاز به دو بارش قبل از کاشت، یک بارش در طول جوانه زدن و یکی دیگر در زمان شکوفایی دارد. گوار در مناطقی از هند و در برخی از مناطق استرالیا و ایالت متحده آمریکا کاشت می‌شود. این گیاه به‌واسطه استفاده‌های که در صنایع غذایی، نفت و گاز و علوفه دارد، از اهمیت بسزایی برخوردار است. در بیشتر کشورهای که امکان کاشت این گیاه وجود دارد، بررسی‌های سازگاری در قالب طرح‌های تحقیقاتی مختلفی در حال انجام است.

کاشت

گوار از طریق بذر تکثیر می‌شود. برای این منظور پس از آماده نمودن زمین مورد کشت بذر را به مدت ۲۴ ساعت در آب ولرم خیس کنید و سپس در زمین موردنظر به‌صورت ردیفی بکارید و آبیاری کنید. توجه داشته باشید که این گیاه نیاز آبی کمی دارد طوری که فقط در دو نوبت آبیاری می‌شود یکی به هنگام جوانه‌زنی گیاه و دیگری به هنگام برداشت میوه یا محصول یا زمان شکوفایی است.

فاصله کاشت بذر این گیاه بین ۴۰ تا ۶۰ سانتی‌متر است. بذر را در عمق ۱ تا ۲ سانتی‌متر بکارید. برای رشد نسبت به خاک حساس نیست و تقریباً در هر نوع خاکی رشد می‌کند. به دمای مناطق گرمسیری خشک و نیمه‌خشک نیاز دارد. گلدهی این گیاه با توجه به زمان کشت اواخر بهار و اوایل تابستان است. این گیاه برای رشد به آبیاری کمی نیاز دارد به همین منوال برای مناطق گرم و خشک و نیمه‌خشک مناسب است. از جمله گیاهان آفتاب دوست می‌باشد که برای رشد به نور زیاد خورشید نیاز دارد.