بذر علف لیمو

این بذر به‌صورت عمده و با تماس تلفنی به فروش می‌رسد.

ترکیبات اسانس گیاه بادرنجبویه و اسانس گیاه علف لیمو شباهت زیادی به یکدیگر دارند. از آنجا که مقدار اسانس در پیکر رویشی گیاه بادرنجبویه بسیار کم است و استخراج آن هزینه زیادی را تحمیل می‌کند، گونه‌های مختلف گیاه علف موردتوجه قرار گرفته و کشت می‌شوند. کشت این گیاهان از ۴۵ سال پیش آغاز شده و هم‌اکنون نیز کشت می‌شوند. اسانس علف لیمو حاوی ترکیبات فنلی ترپنی و غیر ترپنی است و در صنایع بهداشتی و آرایشی، صنایع غذایی، کنسرت سازی و همچنین صنایع داروسازی، مورداستفاده قرار می‌گیرد. از سیترات ها به مقدار فراوان در ساخت ویتامین‌ها استفاده می‌شود. اسانس اکثر گونه‌های این گیاهان مانع رشد و تکثیر باکتری‌ها شده و به‌عنوان عاملی ضدعفونی کننده و همچنین به‌عنوان مواد دافع حشرات استفاده می‌شود.

مشخصات گیاه

گونه‌های مختلف علف لیمو گیاهانی هستند چندساله (۵ تا ۶ سال عمر می‌کنند) که در مناطق گرمسیر در سطوح وسیعی می‌رویند. ریشه این گیاه کوتاه و کم و بیش افشان است و دارای انشعاب‌های فراوانی است. ارتفاع گونه‌های مختلف علف لیمو متفاوت است و بسته به شرایط اقلیمی محل رویش گیاه، بین ۹۰ تا ۲۴۰ سانتی‌متر است. برگ‌ها به رنگ سبز روشن و معمولاً تسمه‌ای شکل و طویل می‌باشند. طول برگ‌ها در گونه‌های سیتراتوس، بین ۲۰ تا ۶۵ سانتی‌متر و عرض آن ۱ تا ۳ سانتی‌متر است. بعضی از گونه‌ها، برگ‌های باریک‌تر و کوتاه‌تری دارند. مثلاً طول برگ‌ها در گونه وینتریانوس بین ۱۰ تا ۲۰ سانتی‌متر و عرض آن نیم (۵/.) تا ۱ سانتی‌متر است. پیکر رویشی (برگ‌ها و ساقه‌های جوان) اکثر این گیاهان، دارای اسانس است که این اسانس بویی شبیه به بوی لیمو دارد. مقدار اسانس و نیز ترکیبات تشکیل دهنده آن، به گونه گیاه و شرایط اقلیمی محل رویش مانند بافت خاک، حاصلخیز خاک، زمان و روش برداشت گیاه بستگی دارد و بین ۱ تا ۳/. است.

پس از استخراج اسانس، کنجاله آن محتوی ۴/۷ (هفت و چهاردهم) درصد پروتئین، ۱۷/۰ (هفده صدم) درصد کلسیم و ۹/۰ (نه‌دهم) درصد فسفر است که غذای مناسبی برای دام و طیور است. از این کنجاله همچنین در تهیه مقوا و برخی از انواع کاغذ استفاده می‌شود. اسانس گونه‌های فلاکسوسوس، سیتراتوس و پندولوس، به‌عنوان مخزن سیترال شناخته شده است، به‌طوری‌که مقدار سیترال در اسانس پندولوس، بین ۸۵ تا ۹۰ درصد و در اسانس سیتراتوس ۸۰ درصد است. تحقیقات نشان می‌دهد که اسانس گونه وینتریانوس جاوه‌ای و فرمزی دارای ۳۲ تا ۴۵ درصد سیترونلال، ۱۲ تا ۱۸ درصد ژرانیول، ۱۱ تا ۱۵ درصد سیترونل و ۳ تا ۸ استات ژرانیل می‌باشد. یکی از محققان اظهار می‌دارد که گیاه گونه ویتریانوس و ناردوس دارای ۴/۳۸ (سی‌وهشت و ۴ دهم) درصد سیترونل، ۵/۲۸ (بیست‌وهشت و ۵ دهم) درصد ژرانیول و ۱۵ درصد استات ژرانیل و سیترونل می‌باشد. از آنجا که ساقه این گیاهان در مرحله گلدهی چوبی و سخت می‌شوند و این حالت سبب کاهش اسانس تا ۳۰ درصد می‌گردد تا حد امکان باید از تشکیل گل در این گیاهان جلوگیری نمود.

نیازهای اکولوژیکی

منشأ رویش گونه‌های مختلف گیاه لیمو مناطق گرمسیری (حاره) است، ازاین‌رو در طول رویش به آب کافی، درجه حرارت زیاد و نور فراوان نیاز دارند. از کاشت این گیاهان در سایه باید اجتناب کرد، زیرا نه‌تنها اسانس پیکر رویشی آن‌ها کاهش می‌یابد، بلکه این امر سبب سخت و چوبی شدن ساقه این گیاه شده و از کمیت و کیفیت اسانس آن‌ها کاسته می‌شود. گونه‌های مختلف علف لیمو قادر به رویش در هر خاکی هستند، ولی خاک‌های سنگین و متراکم برای کشت آن‌ها مناسب نیست. بهترین خاک برای کشت گونه‌های مختلف علف لیمو، خاک‌هایی بافت لوم شنی گزارش شده است. آبیاری گیاهان، با مقدار اسانس آن‌ها رابطه مستقیم دارد. از این گیاهان باید در فصول خشک سال تحت آبیاری منظم و مناسب قرار گیرند.

مقدار بارندگی موردنیاز سالانه ۲۰۰۰ تا ۲۵۰۰ میلی‌متر ذکر شده است. آب ایستایی برای گونه‌های مختلف علف لیمو مناسب نیست و باعث خشک شدن آن‌ها می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهد شرایطی اقلیمی محل رویش، نقش عمده‌ای در مقدار اسانس و اجزای تشکیل‌دهنده علف لیمو دارد. پی اچ خاک برای گونه وینتریانوس بین ۵ تا ۵/۶ (شش و نیم)، برای گونه ناردوس بین ۳/۴ (چهار و سه‌دهم) تا ۸، برای گونه سیتراتوس بین ۲/۴ (چهار و دودهم) تا ۴/۸ (هشت و چهاردهم) و برای گونه مارتینی بین ۶ تا ۷ مناسب است. درجه حرارت مطلوب برای رویش گونه ناردوس، ۹/۲۹ (بیست‌ونه و نه‌دهم) درجه سانتی‌گراد و برای گونه سیتراتوس، ۶/۲۰ (بیست‌وشش دهم) تا ۵/۲۷ (بیست‌وهفت و پنج‌دهم) درجه سانتی‌گراد گزارش شده است.

تناوب کاشت

گیاهانی را باید برای تناوب کاشت انتخاب نمود که نه‌تنها مانع گسترش علف‌های هرز شوند، بلکه مواد و عناصر غذایی خاک را نیز افزایش دهند. تحقیقات نشان می‌دهد که گیاهانی نظیر گندم، ذرت، گوجه فرنگی و نیز اکثر گیاهان تیره پروانه آسا، برای تناوب کشت با گونه‌های مختلف علف لیمو مناسب‌اند.

مواد و عناصر غذایی موردنیاز

مواد و عناصر غذایی مناسب در خاک، سبب افزایش عملکرد و همچنین بهبود کیفیت اسانس می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهند که عملکرد پیکر رویشی علف لیمو و مقدار و کیفیت مواد مؤثره آن‌ها، به‌خصوص مقدار سیترونل در اسانس گونه مینتریانوس، به بافت خاک و مقدار مواد و عناصر غذایی موجود در آن بستگی دارد. ازاین‌رو افزودن مقادیر مناسب ازت، اکسید فسفر و اکسید پتاس نقش مؤثری در افزایش عملکرد (اعم از پیکر رویشی و مقدار اسانس آن) گیاه دارد.

فصل پاییز، قبل از کشت گونه‌های مختلف علف لیمو، ۱۲۵ کیلوگرم در هکتار ازت، ۶۲ کیلوگرم در هکتار اکسید فسفر و ۵۰ کیلوگرم در هکتار اکسید پتاس به زمین‌هایی که این گیاهان در آن‌ها کشت می‌شوند، اضافه کرد. تحقیقات در این زمینه نشان می‌دهد که کاربرد بیش‌ازحد ازت، سبب تسریع در رشد رویشی این گیاهان شده و از میزان اسانس آن‌ها به‌طور بارزی کاسته می‌شود. طبق اظهارات تعدادی از محققان افزودن ۸۰ کیلوگرم در هکتار اکسید فسفر و ۱۲۰ کیلوگرم در هکتار اکسید پتاس به زمین‌هایی که علف لیمو (گونه پندولوس) در آن کشت می‌شود، در فصل پاییز (قبل از کشت) نتایج مطلوبی در افزایش عملکرد دارد. آن‌ها همچنین اظهار می‌دارند که این گیاه در طول رویش به مقدار زیادی ازت نیاز دارد. ازاین‌رو توصیه می‌شود ۲۵۰ کیلوگرم در هکتار ازت در ۳ تا ۴ مرحله (در طول رویش گیاه) به خاک اضافه شود.

آماده‌سازی خاک

در فصل پاییز پس از برداشت گیاهانی که با علف لیمو به‌تناوب کشت شده‌اند، زمین را شخم عمیقی می‌زنند، سپس کودهای شیمیایی موردنیاز را به سطح زمین پاشیده و به‌وسیله دیسک آن‌ها را با خاک مخلوط می‌کنند. اوایل بهار پس از شکستن سله ها و خرد کردن کلوخه‌ها، زمین را تسطیح و بستر آن را برای کشت علف لیمو آماده می‌کنند.

تاریخ و فواصل کاشت

زمان مناسب برای کشت بذر در خزانه زیر پلاستیک اوایل بهار (اواخر اسفند یا اوایل فروردین) است. فصل پاییز یا زمستان زمان مناسبی برای تکثیر رویشی علف لیموست. چنانچه امکان تکثیر این گیاه در زمان‌های یاد شده نباشد، می‌توان آن‌ها را در فصل تابستان (تیر-مرداد) به روش رویشی تکثیر نمود. فاصله مناسب ردیف‌های کاشت ۵۰ سانتی‌متر و فاصله دو بوته از هم روی ردیف کاشت، ۳۰ تا ۵۰ سانتی‌متر مناسب است. عمق مناسب برای قرار گرفتن گیاه در خاک در زمین‌های اصلی، ۱۵ سانتی‌متر است. اگر چه کشت گونه‌های مختلف علف لیمو در فواصل کمتر (فاصله ردیف‌های کاشت ۱۵ سانتی‌متر و فاصله دو بوته از هم در هر متر طولی ۱۰ سانتی‌متر) باعث افزایش عملکرد می‌شود، اما چون ممکن است استفاده ماشین‌آلات کشاورزی را با مشکل مواجه کند، کمتر آن‌ها را به‌صورت متراکم می‌کنند.

روش کاشت

کاشت و تکثیر گونه‌های مختلف علف لیمو به‌وسیله بذر یا به روش رویشی انجام می‌گیرد.

تکثیر به‌وسیله بذر: ابتدا بذرها را در خزانه مناسبی که بستر آن مخلوطی از کودهای حیوانی کاملاً پوسیده و ماسه‌های نرم است، کشت می‌کنند. رطوبت فراوان و درجه حرارت زیاد، سبب تسریع در رویش این بذرها می‌شود. با آبیاری منظم و وجین علف‌های هرز سطح خزانه، بذرها در اوایل اردیبهشت سبز می‌شوند. اواخر بهار تا اویل تابستان (خرداد –تیر) یا اوایل پاییز (مهر)، زمان‌های مناسبی برای انتقال نشاءها به زمین اصلی می‌باشند. چنانچه انتقال نشاءها به زمین اصلی در فصل پاییز صورت گیرد، یک سال بعد می‌توان محصول را برداشت کرد. ولی اگر نشاء اواخر بهار تا تابستان به زمین اصلی منتقل شده باشند، محصول پس از ۵ تا ۶ ماه آماده برداشت می‌شود. پس از انتقال نشاءها به زمین اصلی، باید زمین را بلافاصله آبیاری کرد.

تکثیر رویشی: تکثیر رویشی از طریق مستقیم بوته انجام می‌گیرد. برای این کار ابتدا گیاهان ۳ تا ۴ ساله را از خاک خارج می‌کنند. این گیاهان باید عاری از هر گونه عوامل بیماری‌زای قارچی یا باکتریایی باشند سپس هر بوته را به ۳ تا ۴ قطعه تقسیم و با رعایت فواصل ذکر شده، در زمین اصلی کشت می‌شوند. پس از کشت گیاهان، باید بلافاصله آن‌ها را آبیاری کرد.

مراقبت و نگهداری

رطوبت فراوان نقش عمده‌ای در جوانه‌زنی بذرهای گونه‌های مختلف علف لیمو دارد. ازاین‌رو آبیاری منظم سطح خزانه ضرورت دارد. رشد اولیه گونه‌های مختلف علف لیمو کند است. لذا وجین علف‌های هرز در سطح خزانه بسیار مهم بوده و نقش عمده‌ای در رویش گیاهان خواهد داشت. پس از انتقال نشاءها می‌توان از علف‌کش ۲ و ۴ دی یا گراماکسون ۱ درصد به مقدار ۲۵ کیلوگرم در هکتار استفاده نمود. مبارزه شیمیایی با علف‌های هرز به‌تنهایی کافی نیست و در طول رویش گیاهان باید فاصله بین ردیف‌ها را کولتیواتور مناسبی زد. این عمل نیز نقش عمده‌ای در رویش گیاهان و افزایش عملکرد خواهد داشت. کاربرد محلول‌های غذایی مناسب سبب افزایش و توسعه برگ‌ها و نیز عملکرد اسانس می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهد که گونه‌های مختلف علف لیمو نسبت به امراض مختلف مقاوم هستند. کاربرد مالچ یا خرد شده گیاهان در فاصله بین ردیف‌ها مناسب است و سبب کاهش تبخیر خاک و در نتیجه افزایش رشد گیاهان می‌شود.

برداشت محصول

پیکر رویشی علف لیمو را می‌توان یک یا چند بار در سال برداشت نمود. تعداد دفعات برداشت به شرایط آب و هوایی محل رویش گیاهان بستگی دارد. تحقیقات نشان می‌دهد چنانچه محصول گونه پندولوس چهار بار در سال برداشت شود (از خرداد تا آذر به فاصله هر ۶۰ روز)، بیشترین مقدار اسانس و سیترال به دست خواهد آمد. میانگین عمر گونه‌های مختلف علف لیمو ۵ سال است، ولی فقط تا ۳ سال بازدهی اقتصادی دارند. مقدار محصول پیکر رویشی علف لیمو (گونه وینتریانوس) در سال‌های دوم و سوم به حداکثر می‌رسد و از سال سوم به بعد از عملکرد کاسته می‌شود. همه قسمت‌های پیکره رویشی علف لیمو (اعم از تازه یا خشک) حاوی اسانس می‌باشند. ازاین‌رو هنگام برداشت، اندام‌های خشک‌شده گیاهان هم باید جمع‌آوری شوند.

خواص

علف لیمو یا لمون گراس از گیاهان پرخاصیت گرمسیری است که به دلیل طعم لیمویی و شبه زنجبیل و عطر مرکبات به این نام مشهور شده است. گیاه علف لیمو از دیرباز در طب سنتی، آشپزی، آروماتراپی و در صنعت محصولات بهداشتی و زیبایی استفاده می‌شده است. از جمله خواص علف لیمو می‌توان به لاغری، کاهش کلسترول و فشارخون، درمان استرس و افسردگی، تسکین دردهای عضلانی و میگرنی، سرماخوردگی و آنفلوانزا، دیابت نوع ۲، رفع بی‌خوابی و کم‌خونی اشاره کرد. در ادامه با بهترین خواص دارویی علف لیمو برای سلامتی، پوست، مو و لاغری و طرز تهیه دم‌نوش علف لیمو آشنا شده و درباره طریقه مصرف، ارزش غذایی و مضرات علف لیمو بیشتر بدانیم.

۱٫ لاغری

سیترال موجود در علف لیمو از تجمع چربی‌های شکمی جلوگیری کرده و به سوخت‌وساز و تبدیل چربی به انرژی کمک می‌کند و با اکسیداسیون اسیدهای چرب بدن، افزایش متابولیسم بدن و کالری سوزی با چاقی مبارزه و به لاغری کمک می‌کند.

۲٫ کاهش کلسترول و فشارخون

مطالعات نشان داده مصرف منظم علف لیمو به کنترل تری گلیسیرید و کاهش کلسترول بد خون کمک کرده و با جلوگیری از تجمع چربی‌ها در دیواره عروق خونی، جریان خون را بهبود می‌بخشد و خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی مانند آترواسکلروز را کاهش می‌دهد. پتاسیم فراوان موجود در علف لیمو نیز به تنظیم و کاهش فشارخون کمک می‌کند.

۳٫ سم‌زدایی بدن

علف لیمو دارای خاصیت دیورتیک است و با افزایش حجم ادرار به پاک‌سازی و دفع ضایعات و سموم بدن کمک کرده و برای کاهش اسید اوریک بدن، حفظ سلامت کبد و کلیه‌ها و دستگاه گوارش و دفع چربی‌های اضافی بدن مفید است.

۴٫ سرطان

تحقیقات نشان داده مصرف علف لیمو از ابتلا به سرطان پوست پیشگیری می‌کند و ترکیبت شیمیایی سیترول موجود در آن به مهار سلول‌های سرطان کبدی در فاز اولیه کمک می‌کند و اثر مثبت در کاهش رشد سلول‌های سرطان سینه دارد.

۵٫ معده و گوارش

روغن علف لیمو دارای خواص ضد میکروبی و ضد باکتریایی قوی است که با عفونت‌های پاتوژنی مختلف مانند باکتری اچ پیلوری و ای کولی مقابله کرده و از اختلالات دستگاه گوارش مانند زخم معده پیشگیری می‌کند. روغن علف لیمو عملکرد روده و هضم را بهبود بخشیده و خاصیت ضدالتهابی این گیاه برای درمان یبوست، کولیت اولستراتیو، اسهال، تهوع و درد معده مفید است.

۶٫ درمان بی‌خوابی

علف لیمو به آرامش عضلات و اعصاب کمک کرده و تأثیر مثبت در بهبود کیفیت خواب دارد. چای علف لیمو نیز دارای خاصیت آرام‌بخشی و خواب‌آوری است و برای افرادی که از بی‌خوابی رنج می‌برند مفید است. کافی است قبل از خواب یک فنجان چای علف لیمو بنوشید یا چند قطره روغن علف لیمو به دستگاه بخور اضافه کنید تا در فضای اتاق پخش شود.

۷٫ سرماخوردگی و سرفه

علف لیمو در طب آیورودا برای درمان سرفه و سرماخوردگی تجویز می‌شود و به دلیل ویتامین C فراوان به درمان گرفتگی بینی، آنفلوانزا و سایر اختلالات تنفسی مانند آسم برونشیتی کمک می‌کند.

۸٫ کاهش تب

علف لیمو گیاهی تب بر است که به نام علف تب نیز مشهور شده و در طب آیورودا برای کاهش تب به کمک افزایش تعریق بدن استفاده می‌شود.

۹٫ کم‌خونی

علف لیمو حاوی آهن و فولات است و مصرف آن به حفظ سطح هموگلوبین خون کمک کرده و از بیماری‌های مرتبط با کمبود آهن و کم‌خونی پیشگیری می‌کند.

۱۰٫ درمان عفونت

علف لیمو دارای خاصیت ضدعفونی‌کننده، ضد میکروبی و ضد قارچی است که برای درمان عفونت‌هایی نظیر کرم حلقوی، زخم‌ها، عفونت پای ورزشکاران، گال و عفونت‌های دستگاه ادراری مفید است. مطالعات نشان داده‌اند که این گیاه با مهار رشد پاتوژن ها به درمان عفونت‌های پوستی همچون عفونت‌های مخمر نیز کمک می‌کند.

۱۱٫ تسکین درد

علف لیمو خاصیت مسکن دارد و به تسکین سردرد و میگرن کمک می‌کند. مواد مغذی موجود در علف لیمو گردش خون را بهبود بخشیده و به کاهش علائم اسپاسم، گرفتگی عضلانی، رگ به رگ شدن و کمردرد کمک می‌کند و برای تسکین درد ناشی از جراحت‌های ورزشی مانند دررفتگی، جراحت‌های داخلی و کبودی مفید است. برای درمان دردهای عضلانی از حمام علف لیمو و نمک اپسوم استفاده کنید. کافی است ۱ فنجان نمک اپسوم را به همراه چند عدد ساقه علف لیمو تازه داخل مخلوط‌کن بریزید، سپس آن را داخل پاکت پارچه‌ای بریزید و در آب گرم حمام قرار دهید.

۱۲٫ سیستم عصبی

علف لیمو ذهن را تحریک کرده و علائم اختلالات عصبی نظیر تشنج، عصبی شدن و سرگیجه را کاهش می‌دهد.

۱۳٫ دیابت نوع ۲

سیترال موجود در علف لیمو با حفظ سطح مطلوب انسولین و بهبود تحمل گلوکز در بیماران دیابتی به درمان دیابت نوع ۲ کمک می‌کند.

۱۴٫ تقویت سیستم ایمنی بدن

علف لیمو به بهبود عملکرد سیستم‌های حیاتی بدن از جمله گوارش، تنفس، دفع و سیستم عصبی کمک کرده و باعث جذب بهتر مواد غذایی و تقویت سیستم ایمنی بدن می‌شود و عصاره علف لیمو اثر مثبت در فعالیت‌های التهابی سیتوکین ها دارد.

۱۵٫ افسردگی

علف لیمو حاوی سروتونین است که به بهبود خلق‌وخو و کاهش علائم افسردگی کمک کرده و با کاهش اضطراب به سلامت روح و ذهن کمک می‌کند و باعث ایجاد احساس خوب در انسان می‌شود. از علف لیمو برای آرامش روحی و کاهش اضطراب و استرس و خستگی در آروماتراپی استفاده می‌شود.

۱۶٫ ادما

علف لیمو برای درمان ادما یا احتباس آب در بدن مفید است و به پاک‌سازی و رفع تراکم لنفاوی کمک کرده و تورم را کاهش می‌دهد.

۱۷٫ رفع بوی بد بدن

علف لیمو به دلیل خاصیت پاک‌کنندگی و آنتی باکتریال در تهیه دئودورانت ها استفاده می‌شود و به رفع بوی بد بدن و پاها کمک کرده و با درمان عفونت‌های قارچی و باکتریایی از بد بو شدن زخم جلوگیری می‌کند. برای رفع بوی بد پا و درمان عفونت پای ورزشکاران کافی است ۲ تا ۴ ساقه علف لیمو را در ۱ فنجان آب گرم خیس داده و پاهای خود را به مدت ۱۵ دقیقه داخل آن قرار دهید.

۱۸٫ خواص علف لیمو در بارداری و شیردهی

زنان باردار لازم است از مصرف علف لیمو چه به‌صورت خام و پخته یا چای و روغن اجتناب کنند زیرا باعث افزایش جریان قاعدگی می‌شود و خطر بروز سقط‌جنین را افزایش می‌دهد. به نظر می‌رسد علف لیمو دارای ترکیباتی است که باعث افزایش مقدار شیر مادر شده و کیفیت شیر مادر را بهبود می‌بخشد، اما ازآنجا که در این زمینه تحقیقات کافی انجام نشده در دوران شیردهی از مصرف این ماده غذایی اجتناب یا قبل از مصرف با پزشک مشورت کنید.

۱۹٫ قاعدگی و پریود

مصرف علف لیمو بخصوص به‌صورت دم‌نوش، به کاهش گرفتگی عضلانی دوران قاعدگی کمک کرده و برای تسکین درد و ناراحتی و گرگرفتگی این دوران مفید است.

۲۰٫ سلامت پوست

علف لیمو به دلیل خاصیت آنتی‌اکسیدانی و دارا بودن ویتامین C و A فراوان باعث افزایش الاستیسیته و جوان‌سازی پوست شده، چین‌وچروک و آکنه را کاهش می‌دهد و به زیبایی پوست کمک می‌کند. خاصیت ضد میکروبی و ضد قارچی علف لیمو از رشد و نمو میکروب‌ها در پوست جلوگیری کرده و مانع بروز عفونت‌های پوستی می‌شود. توجه داشته باشید قبل از اعمال موضعی هر گونه ماسک یا ضماد روی پوست صورت و سایر نقاط حساس بدن، حتماً اندکی از آن را روی بخش کوچکی از پوست دست تست کرده و ۲۰ دقیقه منتظر بمانید تا از عدم حساسیت پوست خود مطمئن شوید.

۲۱٫ پاک‌کننده پوست

بخور علف لیمو منافذ پوست را پاک‌سازی می‌کند، از این بخور می‌توانید برای درمان سرماخوردگی نیز استفاده کنید. چند تکه علف لیمو تازه داخل آب جوش بریزید و آن را مقابل صورت خود قرار دهید. سر خود را با حوله پوشانده و مدت ۵ دقیقه در بخار علف لیمو نفس بکشید.

برای اسکراب بدن علف لیمو ۱/۴ فنجان روغن حامل مانند روغن زیتون یا روغن نارگیل را به همراه ۲ تا ۴ ساقه علف لیمو داخل مخلوط‌کن بریزید، روغن به‌دست‌آمده را با نصف فنجان نمک دریای خوب مخلوط کرده و روی همه بدن به‌جز صورت بمالید. این اسکراب پوست بدن را پاک‌سازی کرده و جریان خون را بهبود می‌بخشد.

۲۲٫ درمان ریزش مو

علف لیمو سرشار از آهن است و برای درمان ریزش مو – اگر به دلیل کم‌خونی و کمبود آهن در بدن باشد – کمک می‌کند.

۲۳٫ شپش مو

مالیدن خمیر پودر علف لیمو خشک روی پوست سر به کاهش علائم شپش مو کمک می‌کند.

۲۴٫ خواص چای علف لیمو

چای علف لیمو کالری بسیار کمی دارد و نوشیدن آن باعث ایجاد احساس سیری در فرد شده و به کاهش اشتها و لاغری کمک می‌کند. این چای متابولیسم بدن را بهبود می‌بخشد و به کاهش قند خون ناشتا کمک می‌کند. چای علف لیمو خاصیت آنتی‌بیوتیک دارد، این چای از بدن سم‌زدایی کرده، پانکراس را پاک‌سازی و عملکرد آن را بهبود می‌بخشد و به کاهش فشارخون بالا کمک می‌کند. این چای پرخاصیت برای درمان مشکلات معده و زخم معده استفاده می‌شود و عوارض جانبی مصرف منظم آسپرین روی معده را کاهش می‌دهد. چای علف لیمو از کلیه‌ها سم‌زدایی کرده و عملکرد آن‌ها را بهبود می‌بخشد. نوشیدن چای علف لیمو برای درمان بی‌خوابی مفید است و به تسکین سردرد، کاهش اضطراب و استرس، دردهای قاعدگی و درمان گلودرد کمک می‌کند.

هشدار: چای علف لیمو ممکن است با داروهای ضد دیابت و کاهنده فشارخون تداخل داشته باشد و لازم است قبل از مصرف با پزشک مشورت شود.

طرز تهیه چای علف لیمو

۴ فنجان آب را جوشانده، ۲ فنجان ساقه علف لیمو خردشده به آن اضافه کنید و بگذارید تا ۵ دقیقه بجوشد. سپس حرارت را کم کرده و بعد از ۵ دقیقه چای را از صافی عبور دهید و در پایان ۱/۴ فنجان شکر به آن اضافه کنید. مصرف ۱ تا ۲ فنجان چای علف لیمو در روز معمولاً خطری ندارد اما اگر به بیماری خاصی مبتلا هستید قبل از مصرف درباره دوز مصرفی با پزشک مشورت کنید.

نگهداری، طریقه مصرف و کاربردهای علف لیمو

علف لیمو را در کیسه‌های پلاستیکی یا ظروف دربسته در یخچال نگهداری کنید. هنگام مصرف علف لیمو تنها از ۱۰ سانتی‌متر انتهایی و سفید رنگ ساقه آن استفاده کنید. علف لیمو به‌صورت تازه، خشک یا پودر یکی از ادویه‌های اصلی مورداستفاده در آشپزی در برخی نواحی آسیایی است. علف لیمو به‌صورت دم‌نوش و روغن علف لیمو نیز مصرف می‌شود. این گیاه به دلیل عطر ملایم و مطبوع برای خوش عطر کردن سوپ و همچنین در تهیه دسر استفاده می‌شود. علف لیمو در آروماتراپی نیز کاربرد دارد، روغن علف لیمو را می‌توان به آب حمام اضافه یا بعد از ترکیب با روغن جوجوبا برای ماساژ درمانی استفاده کرد. از علف لیمو در ساخت عطر، دئودورانت، صابون، جلادهنده ها، شمع و موم نیز استفاده می‌شود.

ارزش غذایی

مواد مغذی موجود در ۱۰۰ گرم علف لیمو خام به‌صورت زیر است: کالری: ۹۹، پروتئین: ۱٫۸۲ گرم، چربی: ۰٫۴۹ گرم و کربوهیدرات: ۲۵٫۳۱ گرم.

عوارض جانبی و مضرات

استفاده موضعی از روغن علف لیمو و مصرف چای آن ممکن است باعث بروز واکنش‌های آلرژیک در بدن شود. بعضی افراد در اثر استنشاق علف لیمو دچار مشکلات ریوی می‌شوند اگرچه این مسئله بیشتر در مورد روغن علف لیمو صدق می‌کند اما توصیه می‌شود قبل از مصرف چای علف لیمو نیز با پزشک مشورت شود. زنان باردار و مادران شیرده از مصرف علف لیمو خودداری کنند.

نام فارسی	علف لیمو
نام انگلیسی	Lemongrass
نام علمی	Cymbopogon spp
خانواده	Poaceae