بذر بادمجان سفید دلمه ای

بادمجان که به عربی بادنجان ناميده می‌شود گياهي است یک‌ساله و داراي ساقه نسبتاً ضخيم و پوشيده از کرک است. برگ‌های آن بیضی‌شکل با نوک‌باریک و گل‌های آن بنفش‌رنگ است. ميوه اين گياه دراز و باريک و يا گرد، و به رنگ‌های بنفش، سياه، زرد و سفيد ديده می‌شود. بادمجان بومي هندوستان بوده است و اين گياه در تمام مناطق گرمسيري و نيمه گرمسيري رشد می‌کند. ارتفاع آن به 40 تا 150 سانتی‌متر نيز می‌رسد. بادمجان سفید دلمه‌ای نسبتاً کم تخم می‌باشد و مزه آن شیرین است. بهتر است با پوست مصرف شود. شکل این مدل بادمجان گرد بوده و رنگ سفید آن طرفداران خودش را دارد.

کاشت

بادمجان (بادنجان) بومي نواحي گرم بوده و در مقابل سرما حساس است (دماي کمتر از 16 درجه سانتی‌گراد خسارت ببار می‌آورد). بادمجان را باید بعد از رفع سرمای زمستان در زمین اصلی بکارید یا اینکه در اسفندماه نشاء کنید و بهار به زمین اصلی یا گلدان موردنظر منتقل کنید. بادمجان در زمینه‌ای مرطوب و سرد نيز محصول خوبي نمی‌دهد. زمين بادمجان بايد دائم نم‌دار و مرطوب باشد. بهترين خاک براي بادمجان خاکه‌ای شني لومي (sandy Loam) است. همچنين خاک آن بايد عميق، حاصلخيز و زهکشي خوبي داشته باشد. بادمجان ازجمله سبزی‌هایی است که مواد غذايي زيادي از زمين جذب می‌کند، به همين دليل استفاده از کودهاي دامي به ميزان 30 تا 40 تن در هکتار توصيه می‌شود چنانچه زمين شني و يا ضعيف باشد بايد به ميزان 40 تا 50 تن و حتي 70 تن در هکتار کود دامي به زمين داد چنانچه کود دامي در دسترس نباشد می‌توان براي تقويت خاک به کاشت گياهان خانواده بقولات به‌عنوان کود سبز در سال قبل از کاشت اقدام نمود. استفاده از کودهاي کامل ازت فسفر و پتاسيم بايد در برنامه کودي و آماده کردن زمين قرار گيرد. pH مناسب خاک بين 5/5 تا 6/8 است.

احتياجات بادمجان به گرما و آفتاب زياد است. بادمجان را جزو گياهان خنثي طبقه‌بندی می‌کنند. ولي براي رشد و نمو بهتر نياز به گرما و نور کافي دارد. نور ضعيف در ايام زمستان در گلخانه‌ها باعث بدشکل شدن ميوه و افتادن گل‌ها و غنچه‌ها می‌شود. به همين دليل نشاها در شکل‌های زودتر از موعد گلخانه‌ها با منابع نور مصنوعي تغذيه می‌شوند. درعین‌حال ميزان گرماي داخل گلخانه نبايد پائين تر از 20 درجه سانتی‌گراد باشد. کاهش گرماي هوا و به‌ویژه گرماي خاک (کمتر از 18 درجه سانتی‌گراد) نيز اغلب اختلالاتي مثل افتادن گل و غنچه را به دنبال دارد.

بادمجان به دو طريق کشت مستقيم و تهيه خزانه ازدياد می‌شود. در کشت مستقيم بايد تا برطرف شدن سرما در بهار کشت به تأخیر افتد ولي می‌توان در گلخانه اقدام به تهيه خزانه و کشت کنيم و به‌محض مساعد شدن هوا و برطرف شدن سرما نشاها به محل اصلي منتقل می‌شود. بذر بادمجان برخلاف گوجه‌فرنگی براي جوانه زدن احتياج به يک دوره استراحت طولاني دارد و در بعضي مواقع حتي با سپري شدن دوره استراحت و کاشت بذر در شرايط مناسب باز هم درصد کمي از بذر جوانه زده و رشد نشاهاي جوان نيز بسيار کند است. به‌طوری‌که بسته به شرايط آب و هوايي و زمان لازم از بذرکاری تا انتقال نشاء به زمين اصلي از 6 تا 12 هفته متغير است. بذر اين گياه کوچک و به رنگ‌های زرد يا سفيد ديده می‌شود که قوه ناميه را 6 تا 7 سال حفظ می‌کند بذرهاي دوساله داراي حداکثر قوه ناميه هستند. بعد از کاشت بذر بادمجان، در صورت رعايت کردن شرايط کشت، ظرف 20 الي 25 روز جوانه‌ها ظاهر خواهند شد.

پس‌ازآن که بوته‌های آن چهار برگه شدند آن‌ها را از خزانه خارج ساخته و در زميني که قبلاً آماده ساخته‌اند روي ردیف‌ها نشاء می‌کنند. فاصله بين ردیف‌ها بايستي يک متر منظور گردد. در طول تابستان هر چهار روز يک مرتبه آبياري ضرورت دارد. در هفته اول بعد از انتقال گياه به گلدان براي تشويق به رشد بيشتر و توسعه ريشه دما در طول روز و شب بايد 24 درجه سانتی‌گراد باشد. زماني که میوه‌ها شروع به رشد می‌کنند درجه حرارت را در طول روز 22 درجه سانتی‌گراد و در طول شب 19 درجه سانتی‌گراد تنظيم کنيد. زماني که ميوه کامل شد درجه حرارت در طول روز 20 تا 22 درجه سانتی‌گراد و در طول شب 17 تا 19 درجه سانتی‌گراد بايد باشد.

ميوه بادمجان از زمانی که حدود یک‌سوم آن تشکيل شده و اندازه نهائي خود را پيدا کرده باشد تا رسيدن کامل آن قابل برداشت است. ميوه کاملاً رسيده پررنگ شده به مدت زيادي می‌تواند روي بوته مادري باقي بماند. بدون آن که زياد ماندن روي بوته تغييري در کيفيت آن ايجاد کند زياد ماندن ميوه روي بوته فقط روي کميت آن اثر می‌گذارد و کمتر می‌شود. ميوه با کاسبرگ‌های بزرگ همراه است که با قسمتي از ساقه که بسيار سخت و چوبي است توأم است. بادمجان‌ها را بعد از برداشت در گلخانه رها نکنيد زيرا باعث گرم شدن و کاهش کيفيت آن‌ها می‌شود. بادمجان را بايد با رطوبت نسبي 80 درصد و دماي 12 تا 15 درجه سانتی‌گراد ذخيره کرد. بادمجان‌ها را با محصولاتي که اتيلن توليد می‌کنند (مثل گوجه‌فرنگی) ذخيره نکنيد. بدن بادمجان به کم‌آبی حساس است. بنابراين اگر می‌خواهید آن را به مدت طولاني ذخيره کنيد براي جلوگيري از خشکي بايد آن‌ها را بپيچانيد.

خواص

بادمجان در تهیه غذاهای مختلف مورداستفاده قرار می‌گیرد. آن در تهیه انواع ترشی به کار می‌رود. در خارج از ایران بادمجان را می‌پزند و به غذاهای مختلف اضافه می‌کنند و به مصرف می‌رسانند. در بادمجان ترکیبات زیر وجود دارد: آب ۹۳ درصد، کربوهیدرات ۴ درصد، پروتئین ۴/۱ درصد، چربی ۳/۰ درصد، مواد کانی ۳/۰ درصد و ترکیبات فیبری ۳/۱ درصد. بادمجان دارای مقدار زیادی اصلاح معدنی، به خصوص پتاسیم، گوگرد و فسفر است. همچنین دارای ویتامین‌های A و C است. ریشه بادمجان برای درمان آسم به کار می‌رود. در برگ بادمجان ترکیباتی وجود دارد که باعث ترشح بزاق می‌گردد. همچنین از برگ آن در معالجه بیماری برونشیت، آسم و بیماری‌های دستگاه مجاری ادراری استفاده می‌شود. آب‌میوه بادمجان برای درمان بیماری‌های گوش تجویز می‌گردد.

از مهم‌ترین فواید بادمجان به موارد زیر می‌توان اشاره نمود:

بادمجان از دسته سبزيجات گرم و خشک است که براي بيماراني که قند دارند بسيار مفيد است

درمان نقرس يکي ديگر از خواص اين ميوه است.

کساني که از يبوست رنج می‌برند می‌توانند از بادمجان در وعده‌های غذايي خود استفاده کنند.

درمان فشارخون بالا نيز با خوردن اين ميوه امکان‌پذیر است.

آفات و بیماری‌ها

کنه یکی از مهم‌ترین آفات بادمجان به‌خصوص در منطقه خوزستان است. سایر آفات مانند شته، عنکبوت قرمز، انواع سوسک‌ها آسیب چندانی به بادمجان نمی‌توانند وارد کنند. برای مبارزه با کنه می‌توان از انواع سموم کنه‌کش، مانند تدیون استفاده کرد. سایر حشرات مضر را می‌توان با انواع حشره‌کش‌ها کنترل نمود. بعضی از قارچ‌هایی که به گوجه فرنگی حمله می‌کنند، مانند فوزاریوم، آلترناریا و ورتیسلیوم می‌توانند در این گیاه تولید بیماری نمایند و باعث پوسیدگی و خشک شدن برگ‌ها و میوه آن شوند. برای جلوگیری از شیوع این بیماری‌ها باید اولاً بذور ضدعفونی شده کشت شوند، ثانیاً از کاشتن بادمجان در زمینی که قبلاً گوجه فرنگی و یا سیب‌زمینی در آن کشت شده است خودداری کرد و ثالثاً بوته‌ها، به‌خصوص در زمانی که کوچک هستند به‌وسیله قارچ‌کش‌ها سم‌پاشی گردند.