بذر پیچک ویرجینیا

پیچک ویرجینیا یا پارتنکیسوس کوینکوئفولیا یا پیچک ویکتوریا با نام علمی Parthenocissus Quinquefolia یک گونه از تیره انگوریان است که نسبت به سرما مقاوم است و دارای ساقه‌های رونده، پنج برگ و میوه‌های گرد کوچک (حدود ۵mm)به رنگ بنفش تیره می‌باشد. میوه‌های این گیاه که در اواخر تابستان رسیده می‌شوند. در برخی مناطق سردسیر، این میوه‌ها غذای مناسبی برای پرندگان محسوب می‌شوند. میوه‌ها حاوی اگزالیک اسید هستند و برای پستانداران خوردنی نیست. این گیاه با استفاده از پیچک‌هایی که از انتهای دمبرگ‌ها خارج می‌شود خود را به زمین، صخره‌ها و گیاهان و درختان مجاور متصل می‌کند. از این گیاه به عنوان گیاه پایه برای موچسب استفاده می‌شود. همچنین در شمال آمریکا از این گیاه به عنوان سیگار برگ ارزان نام برده می‌شود.

این گیاه به صورت بالارونده رشد می‌کند و می‌تواند تا ۳۰ متر رشد کند و برای بالا رفتن نیاز به تکیه گاه دارد. برگ ها به شکل ساده و سه لوبی یا پنج لوبی هستند و اندازه آن ها ۵ تا ۲۲ سانتی متر است. در زمستان رنگ برگ ها قرمز می‌شود و صحنه بسیار زیبا و جذابی را به وجود می‌آورد. زمانی که در کنار یک دیوار باشد به دیوار می‌چسبد و از آن بالا می‌رود بدون اینکه به داربست دیگری نیاز داشته باشد. این گیاه رشد سریعی دارد و در طیف گسترده ای از خاک های اسیدی، خنثی و قلیایی قادر به رشد است.

کاشت

بذرها را در پرلیت مرطوب قرار دهید و آن ها را به مدت ۳۰ تا ۶۰ روز در یخچال نگه دارید. در طول این مدت پرلیت را مرطوب نگه دارید. یک سینی نشا یا گلدان را با خاک گلدان و کمپوست پر کنید و ۶ میلی متر از بالای گلدان را خالی بگذارید. بذر را در وسط گلدان قرار دهید و با نوک انگشت آن را در خاک فشار دهید. یک لایه نازک (در حد ۲ میلی متر) روی بذر بریزید. سپس خاک را مرطوب کنید. خاک را مرطوب نگه دارید. گلدان را در یک مکان دور از نور مستقیم خورشید قرار دهید. دمای مناسب برای جوانه زنی بذر پیچک بوستون ۱۵ تا ۲۰ درجه سانتی‌گراد است، به هیچ عنوان دما نباید بالای ۲۵ درجه باشد زیرا بذر وارد خواب ثانویه می‌شود و جوانه نمی‌زند. نهال را بعد از رفع سرما می‌توان به زمین منتقل کرد. فاصله کاشت بین نهال های پیچک بوستون را ۴۵ تا ۶۰ سانتی متر در نظر بگیرید.