این بذر بهصورت عمده (کیلو گرمی) و با تماس تلفنی به فروش میرسد.
گیاه پریوش با نام علمی Catharanthus roseus و نام انگلیسی Vinca rosea یا Periwinkle گلی زیبا، بوتهای، همیشه سبز و علفی است که طول آن به یک متر هم میرسد. این گل با نامهای گل تلگرافی، گیاه جادوگر، پیچ تلگرافی، وینکا و پروانش نیز مشهور است. این گیاه از خانواده خرزهره (Apocynaceae) بومی مناطق ماداگاسکار، چین و هند و آمریکای شمالی است. گلهای این گیاه ۵ گلبرگ دارند و در قسمت بالای ساقه باز میگردند. برگهای این گیاه بیضی شکل به طول ۲٫۵ تا ۹ سانتیمتر و عرض ۱ تا ۳٫۵ سانتیمتر به رنگ سبز براق و فاقد از کرک میباشد. این گل دمبرگهای کوتاهی به طول ۱ تا ۱٫۸ سانتیمتر دارد که آنها را به مرکز گل وصل میکند. دوره گلدهی گل پریوش از اواسط بهار تا اواسط فصل پاییز است و با اولین سرما گلدهی به پایان خواهد رسید. گلهای پریوش دارای رنگهای بسیار زیبا، لطافت چشمگیر، مقاومت بالا و بیشتر به رنگ آبی، قرمز، صورتی، ارغوانی و سفید است.
گیاه پریوش را در مناطق ماسهای و سنگ آهکی و مناطق جنگلی و چمنزارها میتوان کاشت و بهخوبی رشد میکند. کاشت و پرورش این گل همیشه سرسبز و بادوام ساده میباشد. مقاومت گیاه پریوش در مقابل کمآبی، نور شدید و گرما و دمای بالای هوا بادوام باعث شده این گیاه برای تابستان در مناطق گرمتر ایران گزینه مناسبی باشد. این گل برای کاشت در مناطق سردسیری مناسب نیست. گل پریوش با توجه به شرایط محیطی موجود برای کاشت در فضاهای سبزی مانند چمن کاریها، پارکها، بولوارها و میدانها مناسب است و جلوه زیبایی را به محیط اطراف خود میبخشد.گل پریوش علاوه بر زیبایی، خواص درمانی بسیار زیادی دارد.
شرایط اکولوژیکی
خاک
گل پریوش نسبت به ترکیب خاک سختگیر نیست و برای رشد این گل خاکی با بافت متوسط و زهکشی مطلوب مناسب است. ترکیبی از نسبت مساوی خاک کوکوپیت، ماسه و ماده آلی ترکیب مناسبی برای این گل است. گلدان این گل با مخلوطی از یک قسمت خاک باغچه، یک قسمت خاک برگ و کمی ماسه پر شود.
دما
گل پریوش از جمله گیاهان گرمسیری و نیمه گرمسیری است. دمای مناسب برای برای رشد این گیاه دمای بین ۲۱ تا ۲۵ درجه سانتیگراد است ولی دامنه دمایی بین ۱۰ تا ۳۵ درجه سانتیگراد را بهخوبی تحمل میکند. دمای کمتر از ۱۰ درجه باعث رفتن باعث از بین رفتن گل میشود.
نور
گل بنفشه گیاه آفتاب دوستی است و به همین دلیل گیاه مناسبی برای کاشت در باغچه است. این گیاه نیاز به تابش مستقیم نور خورشید دارد و باید ۶ ساعت در روز در نور مستقیم خورشید قرار گیرد اما نور نباید بسیار شدید باشد.
آبیاری
گل پریوش نیازمند آبیاری منظم و متوسط است. آبیاری زیاد باعث کاهش گلدهی آن میشود. آبیاری هنگامی صورت گیرد که در فاصله بین دو آبیاری خاک گیاه خشک شده باشد. هنگام آبیاری آب را بر روی گل و برگهای گیاه ریخته نشود زیرا این کار به گیاه آسیب وارد میکند. بهترین روش برای گیاهانی که به گل نشستهاند روش غرق آبی است.
کوددهی
هنگام رشد و نمو و گلدهی کوددهی گل پریوش شروع شود. در فصل رشد بخصوص در بهار فقط ماهی یک بار از کودهای محلول برای تقویت گیاه استفاده شود.
کاشت و تکثیر
گل پریوش را با استفاده از کاشت بذر، قلمهزنی و نشاء میتوان تکثیر نمود. کاشت بذر از طریق نشاء گلخانهای راحتترین و مناسبترین روش تکثیر است. بذر این گل بسیار سبک و کوچک میباشد. بهطوریکه در ۱ گرم حدود ۷۰۰ تا ۸۰۰ عدد بذر وجود دارد. بهتر است بذرها بهطور مستقیم در گلدان کاشته نشود. برای کاشت بذرها را بر روی بستر که میتواند ترکیبی از کوکوبیت و پیت ماس باشد قرار داده و روی آنها لایه نازکی از خاک یا کود حیوانی کاملاً پوسیده الک شده پوشانده شود. بذر پریوش برای جوانهزنی نیازمند آب زیاد است. برای جلوگیری از جابهجا شدن بذر آبیاری نه بهصورت غرقابی بلکه با استفاده از اسپری انجام گیرد. دمای هوا مناسب برای رشد بذرها باید ۲۱ تا ۲۴ درجه سانتیگراد است و در معرض نور غیرمستقیم خورشید قرار داشته باشد. بهمنظور جوانه زدن سریعتر بذرها سطح روی بستر با نایلون شفاف و سوراخ داری (بهمنظور جریان داشتن هوا) پوشانده شده و با بیرون زدن جوانهها از خاک نایلون برداشته شود. در شرایط مناسب ۳ تا ۵ روز طول میکشد تا جوانههای گیاه ظاهر شود. با رسیدن ارتفاع جوانهها به ۵ تا ۹ سانتیمتر و رسیدن دما به در دمای مناسب ۱۵ تا ۱۸ درجه به بستر اصلی (گلدان، باغچه، …) منتقل شوند.گلها در فاصله ۱۶ تا ۲۵ سانتیمتر از همدیگر داخل باغچه کاشته شود.
با توجه مناسب بودن دما و سرد نبودن خاک قلمه زدن گل پریوش از اوایل بهار تا اوایل پاییز انجام گیرد. قلمهها در خاک پیت ماس مرطوب یا خاک خیس سبکی که فاقد مواد مغذی باشد نگهداری شوند. لازم است بر روی ساقه هر قلمه یک یا دو جفت برگ وجود داشته باشد. بعد از ریشه زنی، قلمهها به بستر اصلی منتقل شود. جداسازی بوته این گل یکی دیگر از راههای کاشت گل پریوش میباشد. در این روش گیاه پریوشی انتخاب و از خاک خارج میشود. ریشه گیاه را به چند قسمت بهطوریکه هر قسمت از ریشه کافی برخوردار باشد تقسیم میگردد. قسمتهای جداشده داخل گلدانهای قرار گرفته و با خاک مناسب پوشیده میشود.
هرس
هرس یکی از عوامل مؤثر در بهبود کیفیت و گلدهی گل پریوش است. پریوش ازجمله گلهای هرس پذیر است که به هرس بهخوبی پاسخ میدهد. در اثر هرس درست گلها و شاخههای گیاه در سال بعد افزایش مییابد. ساقههای جوان هرس نشده و این کار باید محدود به شاخههای قطور شده و برش آن به گونهای باشد که جوانه بر روی ساقه باقی بماند. برای جلوگیری از بروز بیماری و قارچ، کاتر یا قیچی هرس تمیز و ضدعفونی شود. شاخههای هرس شده بهعنوان قلمه برای تکثیر گیاه قابلاستفاده است.
آفات و بیماریها
گل پریوش معمولاً دچار آفت و بیماری نمیشود. رطوبت بالا عامل بروز بیماریهای قارچی است. چنین آفاتی را با استفاده آفتکشهای طبیعی، شیمیایی و نیز ضدقارچ ها میتوان از بین برد. از دیگر آفات و مشکلات این گل کنه و تریپس قابل ذکر است. سرد شدن هوا و آبیاری بیش از اندازه باعث زرد شدن و افتادن برگهای گل پریوش میشود. لازم است از آبیاری کنترل شده و شرایط هوایی گرمتری برای گیاه فراهم شده یا بهتدریج به مکانی گرمتر منتقل گردد. از سوی دیگر خشکی بیشازحد خاک باعث ریزش برگها میشود که در این صورت رطوبت خاک باید افزایش یابد. کمبود مواد مغذی و غذایی خاک عامل ریزش برگهای پریوش است که تقویت خاک این مشکل را برطرف میکند.
خواص درمانی
گل پریوش از دیرباز هم بهعنوان یک گیاه زینتی و هم یک گیاه طبی کشت میشده است. در طب سنتی چین عصاره آن در درمان بیماریهای متعدد مانند دیابت، مالاریا و هوچکین مورداستفاده قرار میگرفته است. برگ، دانه، گل و ریشههای این گیاه برای درمان آلزایمر، سرطان، سرماخوردگی و گلودرد، عفونتهای چشم و ریه، کاهش فشارخون، کاهش قند در بیماران دیابتی و قطع خونریزی استفاده میشود. این گیاه میتواند به بهبود انواع سرطانها بهخصوص در کودکان و سرطانهای غدد لنفاوی کمک کند.
گل پریوش دارای آلکالوئیدهایی است که کاربردهای دارویی مختلفی دارد. ازجمله مشتقات آن وینپوکتین است که به تقویت حافظه کوتاه مدت کمک مینماید. همچنین وینپوکتین بهعنوان یک عامل ضد پیری شناخته میشود. برگهای تازه آن را بر روی زخم مالیده و یا در حفره بینی فرو کرده و خونریزی را بند میآورند. پمادی از برگهای کوبیده آن برای بواسیر بسیار مفید است. این گیاه در درمان کمخونی مفید است و مصرف آن به همراه داروهای آهندار توصیه میشود. مصرف این گیاه بهصورت خام سبب بروز مسمومیت میشود.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.