بذر گل اطلسی ایرانی گل درشت پرگل تک رنگ سفید (فروش عمده)

این بذر به‌صورت عمده (کیلو گرمی) و با تماس تلفنی به فروش می‌رسد.

گل اطلسی با نام انگلیسی Petunia و نام علمی Petunia spp. از خانواده سولاناسه یا سیب زمینی (Solanaceae) باشند و بومی جنوب آمریکا، آرژانتین و برزیل است. نام این گل از کلمه فرانسوی petun به معنی تنباکو گرفته است. گیاهان زینتی این خانواده عبارت از داتوره، توتون زینتی، فلفل زینتی و گل اطلسی است. گل اطلسی گیاهی رونده است که ارتفاع آن از ۲۰ تا ۶۰ سانتیمتر متغیر بوده و از نظر رنگ، اندازه و فرم تنوع زیادی دارد. در دنیا حدود ۳۵ گونه گل اطلسی وجود دارد که انواع اصلاح‎شده و هیبرید آن‌ها به‎عنوان گل زینتی کاشته می‌شوند. هیچ کدام از این گونه‌ها ‎صورت وحشی (طبیعی) در ایران روییده نشده و واریته و یا هیبریدهای آن‌ها به‎عنوان گل زینتی در مناطق مختلف ایران به‌وفور کاشته می‎شود.

در میان گل‌های زینتی، گل اطلسی گلی است که بعد از گل شمعدانی محبوبیت زیادی داشته و کشت آن در همه مناطق کشورمان رایج است. مراقبت ازگل اطلسی ساده و آسان است. امکان کاشت و نگهداری این گل در هر محلی چه فضای باز و چه محیط آپارتمانی وجود دارد. گل اطلسی گلی است که امکان استفاده از به صور مختلفی مانند به‎عنوان گلدانی، گیاه پوششی، مرزبندی و غیره وجود دارد و از رنگ‎های متنوع و زیبای آن در طول تابستان لذت برد. این گیاه اغلب به‎شکل راست رشد می‎کند اما ممکن است به‎صورت افشان و از گلدان آویزان شود. در صورت کاشت به‌صورت آویز باید به‌صورت منظم سرزنی شود.

گل اطلسی گیاهی یک‌ساله است که نسبت به سرما حساس است. این گل در صورت گرم بودن هوا و فقدان وجود دمای پائین به‌صورت گیاهی چندساله رویش خواهد کرد. گل اطلسی بعد از استقرار رشد نسبتاً سریعی دارد و این رشد زیاد عموماً به آن ظاهری متراکم می‌دهد. این گیاه بومی آمریکایی جنوبی معمولاً دارای گل‌های دو رنگ ترکیبی و ساقه‌های بلند، پرزدار و منشعب است.

شرایط اکولوژیکی

خاک

از نظر نیاز خاک گل اطلسی گیاه کم توقعی می‎باشد و به خاک‌های خنثی تا کمی اسیدی (PH مابین ۶ الی ۷) نیاز دارد. خاک سبک با زهکش مناسب برای گل اطلسی به مناسب است. گیاه به شرایط ماندابی حساس است، بنابراین خاک باید سبک و زهکشی مناسب داشته باشد. قبل از کاشت نشا و یا بذرافشانی، مواد آلی خاک تقویت شود. برای این کار از کودهای حیوانی کاملاً پوسیده استفاده و خاک را تا عمق ۳۰ سانتیمتری شخم زده شود. استفاده از کودهای مایع و به‌صورت دوره‌ای برای تولید گل در اطلسی مفید خواهد بود. اضافه کردن مقداری خاک‌برگ و کود دامی پوسیده به خاک گلدانی نیز برای کاشت و پرورش این گل در آپارتمان مناسب است. هر چه خاک کاشت و نگهداری گل اطلسی تازه‌تر باشد، گیاه رشد بهتری خواهد داشت. بنابراین از خاکی که قبلاً در آن گلی پرورش داده شده برای کاشت بذر اطلسی استفاده نشود.

دما

بهترین دمای رشد گل اطلسی دمای ۱۵ تا ۳۰ سانتی‌گراد است. دماهای زیادتر از آن برای اطلسی مضر است. دماهای پایین‌تر از ۴ درجه سانتی‌گراد نیز برای گیاه مضر بوده و از بین می‎رود. در مناطق سردسیری گل اطلسی بعد از پایان سرما در بهار کاشته شده و تا فرارسیدن سرما در فصل پائیز مراحل رشد آن سپری می‎شود. برای جلوگیری از خطرات گرمازدگی در مناطق گرمسیری آن را در پائیز و زمستان می‎کارند.

نور

گل اطلسی گیاهی روزبلند است و در روزهای بلندتر از ۱۲ ساعت گل می‎دهد. این گل برای داشتن گل‌های با کیفیت به حداقل ۵ ساعت نور مستقیم و فراوان آفتاب در روز نیاز دارد. دریافت نور کافی باعث افزایش قدرت رشد و گلدهی آن خواهد شد. کمبود نور باعث رنگ پریدگی ساقه‌ها و برگ‌ها، بلند شدن ساقه، افزایش فاصله بین برگ‌ها، عدم گلدهی یا کم شدن تعداد گل‌ها خواهد شد. در محیط آپارتمان بهترین مکان برای نگهداری گلدان اطلسی پنجره‌های جنوبی و آفتاب‌گیر است. به دلیل نیاز نوری زیاد این گل، کاشت آن در آپارتمان‌های کم نور غیر‌ممکن است. در مناطقی که تابستان‌های مرطوب و خنکی دارند، گل اطلسی دراز و علفی شده، تعداد گل‌های آن بسیار کم می‌شود.

آبیاری

گیاه اطلسی تا حدودی به خشکی مقاوم است ولی برای رشد مناسب، افزایش تعداد و عمر گل‌ها و داشتن گل‌های پر به آبیاری منظم نیاز دارد. خاک همیشه باید مرطوب باشد. دور آبیاری این گل به شرایط آب و هوایی وابسته بوده و براساس آن تغییر می‌کند. در شرایط خشکی مثل ایران آبیاری باید دو بار در هفته صورت گیرد تا آب تا عمق ۲۰ سانتیمتری خاک نفوذ کند. در فصول گرم بهتر است دور آبیاری کوتاه‌تر باشد تا گیاه دچار تنش نشود. در ساعات گرم روز آبیاری نشود. صبح زود و یا غروب بهترین زمان آبیاری است. گل اطلسی از باران های شدید صدمه می‌بیند بنابراین بهتر است که در هنگام آبیاری نیز آب را بر روی گیاه نپاشید. آبیاری گیاهان گلدانی بسته به حجم خاک گلدان‎ها متفاوت است. بهتر است که خاک آن‌ها همواره مرطوب باشد. قبل از آبیاری سطح خاک را بررسی کنید. اگر متوجه از بین رفتن رطوبت سطح خاک شدید آبیاری را انجام دهید و اجازه ندهید که خشکی سطح خاک به لایه‌های زیرین نیز نفوذ کند.

تکثیر

گل اطلسی بیشتر با استفاده از بذر و در برخی موارد قلمه زدن تکثیر می‎شود. این گیاه به‎عنوان گیاه زینتی یک‎ساله کاشته می‎شود. بذر هم به‎صورت مستقیم در زمین اصلی هم در داخل خزانه کاشته می‌شود. در کشت خزانه‌ای برای پیش رس کردن گیاهان و نیز داشتن پوششی یکنواخت، بذرها ۱۰ تا ۱۲ هفته قبل از پایان آخرین یخبندان در داخل گلدان یا سینی کشت شده و در مرحله ۳ برگی از گلخانه به زمین اصلی و یا گلدان بزرگ‌تر منتقل و نشا می‎شوند. به علت نیاز به نور جهت جوانه‎زنی، بذرها به‌صورت عمقی کاشته نشده و بعد از قرار دادن بذرها بر روی خاک، روی آن‌ها لایه‌نازکی از کود حیوانی کاملاً پوسیده پوشانده شود. آبیاری بذرها به‎صورت بارانی و یا مه پاش صورت ‎گرفته و برای جلوگیری از آفتاب سوختگی از برخورد نور شدید خورشید با گیاهان جوان جلوگیری شود. در روش کاشت مستقیم، مقدار بذر کمی بیش از نیاز واقعی در نظر گرفته شده و سپس در مرحله دوبرگی بوته‎های اضافه حذف شده تا تراکم مناسب به دست آید. در کشت مستقیم، ۶ تا ۸ هفته بعد از پایان فصل زمستان بذرها در بستر کشت کاشته شده و با مقداری پیت ماس، کوکو پیت و شن و یا خاک‌برگ الک شده پوشانده شود.

در تکثیر با استفاده از قلمه که بیشتر برای انواع پرپر کاربرد دارد، قلمه‌های ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتری از ساقه‌های نسبتاً ضخیم گیاه را جدا کرده و در شن یا خاک کاشته می‌شوند و چند ماه بعد قلمه‌ها به مرحله گلدهی می‌رسند.

در صورت گرفته شدن قلمه‌ها در تابستان، گل‌ها بایستی برای محافظت از سرما در فضای بسته نگهداری شوند تا در زمستان به گل بروند.

محل کاشت گل اطلسی در مکان بادگیر نباشد زیرا باد به گل‌ها آسیب می‌زند. شاخه‎ها را پس از اتمام گلدهی از نیمه هرس شوند زیرا این کار باعث برای داشتن گل‌های شادابی در اواخر فصل می‌شود. جدا کردن گل‌های پژمرده به رشد بهتر اطلسی کمک می‌کند.

بیماری‌ها و آفات

مهم‎ترین بیماری‎های گل اطلسی کپک پودری، پوسیدگی ریشه، ساقه و تاج گل اطلسی، بیماری بلایت، پژمردگی ورتیسیلیومی و بیماری‎های ویروسی هستند. این بیماری‎ها معمولاً در مناطق با زهکشی ضعیف و یا آبیاری غرقابی بروز می‌کند. اصلاح زهکشی و آبیاری کمتر راه‌های جلوگیری از این بیماری‎ها است. حساسیت گل اطلسی به علف هرز سس (علف سرطان، علف هرز زرد رنگی که به شاخه‌های گیاه پیچیده و از شیره گیاهی به‌صورت انگلی استفاده می‌کند) از مشکلات این گل است. برای پیشگیری از بروز سس بایستی به‌جای کود حیوانی تازه که حاوی مقدار زیادی بذر سس است، از کود حیوانی کاملاً پوسیده که حالت سوخته و قهوه ای رنگ شده است استفاده شود.

بیماری بلایت که نوعی سوختگی قارچی Botrytis است باعث ایجاد لکه یا تغییر رنگ و در پلیان قهوه‎ای شدن گل و برگ می‎شود. وجود رطوبت و آبیاری بارانی به انتشار این بیماری کمک می‌کند. هرس گیاهان و استریل خاک به‌وسیله نور خورشید می‎تواند از شیوع بیماری جلوگیری نماید. کپک پودری در صورت عدم تهویه هوای کانوپی گسترش می‎یابد. ویروس‎ها باعث توسعه لکه‎های زرد، موزاییکی و ایجاد هاله در برگ می‎شوند. متأسفانه ویروس‎های گل اطلسی را نمی‎توان درمان نمود. از بین بردن حشرات ناقل و حذف بوته‎های بیمار مهم‎ترین روش پیشگیری از آلودگی ویروسی است.

از جمله مهم‎ترین آفات اطلسی از لارو پروانه، کنه‎ها و تریپس می‌توان نام برد. لارو‎های پروانه با تغذیه از شاخ و برگ و جوانه‎ها باعث آسیب جدی به گیاه می‎شوند. در کشت محدود (کاشت باغچه‎ای و گلدانی) غرق کردن آن‌ها با استفاده از آب در پیشگیری از این آفت مؤثر است. اما در کشت گسترده لازم است از سموم و باکتری‎های بیماری‎زا استفاده شود. کنه آفت کوچکی است که باعث فنجانی یا حلقه‎ای شدن برگ و سفت و بی‌رنگ شدن گل می‎شود. اسپری گل اطلسی روغن چریش یک‌بار در هفته تا زمانی که همه نشانه‎های انگل از بین بروند توصیه شده است. تریپس‎ها نیز به‌نوبه خود باعث انتقال بیما‎ری‎های ویروسی به گیاهان می‎شوند. اسپری روغن چریش و یا صابون‎های حشره‌کش طی چند هفته باعث حذف آن‌ها می‎شود.

وزن	10 گرم
نام فارسی	گل اطلسی ایرانی گل درشت پرگل تک رنگ سفید F1 و F2
نام علمی	Petunia spp
خانواده	Solanaceae
رنگ گل	سفید
زمان گل دهی	اواخر بهار تا اواخر تابستان
ارتفاع	20 تا 35 سانتی متر
پهنا (سایه‎انداز)	40 تا 70 سانتیمتر
تعداد بذر در هر گرم	8000 تا 11000 عدد
مقدار بذر مورد نیاز	1500 بذر برای 1000 بوته
دمای مناسب جوانه زنی	دمای 18 تا 20 درجه سانتی گراد در مدت 14 تا 20 روز
دمای مناسب رشد گیاه	15 تا 30 درجه سانتی گراد
موارد مصـرف	استفاده به‎عنوان گیاه پوششی، گلدانی، گلدان‎های آویزان و بالکن‎ها
فاصله کاشت	20 تا 35 سانتیمتر