بذر درخت اقاقیا

درخت اقاقیا درختی برگ‌ریز است که ارتفاع آن بیش از 15 متر حتی تا 25 متر می‌رسد. اصل و منشأ این درخت جنوب شرقی آمریکا است. این درخت وقتی جوان است دارای پوست صاف و سبز است. درحالی‌که درختان مسن دارای پوست عمیق، سخت، شیاردار و تیره با برآمدگی‌های صاف هستند. برگ‌ها (20 تا 30 سانتی‌متر) از 7 تا 21 برگچه نازک و گرد تشکیل شده‌اند که در بالا سبز تیره و زیر کم‌رنگ هستند و به‌صورت جفت در امتداد ساقه برگ به هم چسبیده‌اند. شاخه‌های کوچک‌تر دارای خارهایی به طول 1 سانتی‌متر در پایه هر ساقه برگ هستند. درخت اقاقیا دارای گل‌های بزرگ و معطر است برای گرده‌افشانی زنبورها با دیگر گیاهان رقابت می‌کند. خوشه‌های بزرگ و آویزان از گل‌های نخود مانند، معطر و سفید تا زرد (طول 1 سانتی‌متر) با غلاف‌های بذر براق، صاف، باریک و مسطح (طول 5 تا 10 سانتی‌متر) حاوی 4 تا 8 دانه هستند. درخت اقاقیا یکی از درختان مناسب برای بن سای است. ازاین‌رو بسیار موردتوجه طرفداران این کار است.

کاشت و تکثیر

درخت اقاقیا را می‌توان با استفاده از بذر، قلمه، پاجوش و پیوند زدن تکثیر نمود و باغ‌هایی از درختان را تشکیل داد که با یک سیستم ریشه مشترک به هم مرتبط هستند. درخت اقاقیا هر 1 تا 2 سال یک بار به‌شدت بذر می‌دهد و در سال‌های میانی مقادیر کمتری بذر تولید می‌کند. در صورت کشت با بذر توجه داشته باشید پوسته بذر این درخت بسیار محکم است و به همین دلیل باید در فصل پاییز کاشته شود. همچنین می‌توانید با قرار دادن بذر در اسید به مدت تقریباً 2 دقیقه پوسته را نرم کرد و بعد آن را در عمق یک تا دو سانتی‌متر در خزانه بکارید و آبیاری نمایید. با رشد تا حد معینی در اوایل پاییز یا اواسط زمستان نسبت به انتقال نهال به زمین اصلی اقدام نمایید.

روش دیگر تکثیر قلمه زدن است که لازم است در زمان خواب درخت یعنی پاییز صورت گیرد. پیوند زدن درخت اقاقیا در فصل بهار تا تابستان یعنی از فصل اردیبهشت تا شهریورماه انجام می‌گیرد. درخت اقاقیا آفتاب کامل و خاک‌های عمیق لومی و آهکی با زهکشی خوب را ترجیح می‌دهد. البته این درخت نسبت به نوع خاک حساسیت زیادی نداشته و قابلیت رشد در هر خاکی را دارد. آبیاری این درخت در حد متوسط و منظم است. زمان گلدهی درخت اقاقیا از آغاز فصل بهار تا اواسط تابستان است.