بذر درخت فیجوا ( فوجیا )

فیجوا ( فوجیا ) درختی همیشه سرسبزی است که به‌صورت درختچه یا درخت کوچک رشد می‌کند. این درخت علاوه بر داشتن میوه‌ای خوشمزه به‌عنوان یک گیاه زینتی نیز پرورش داده می‌شود. ارتفاع درخت فیجوا به ۷ متر نیز می‌رسد. میوه فوجیا در فصل پاییز می‌رسد. فوجیا طعمی شیرین، معطر و شبیه به آناناس، سیب و حتی نعناع دارد. میوه‌ای گوشت دار و آبدار همچون ژله است. میوه این گیاه به رنگ سبز و بیضی مانند است. این میوه از خواص خوبی در درمان تیروئید و غنی از ترکیبات ید است. فیجوا برگ‌های چرمی مانند متقابلی دارد که دم برگ کوتاه و ضخیمی دارد. گل‌های این درخت به‌صورت دوجنسی است که به‌صورت انفرادی یا خوشه‌ای در درخت ظاهر می‌شود و منظره چشم‌نوازی را ایجاد می‌کند. گل‌ها این گیاه پرچم‌های بلندی به رنگ قرمز روشن با گرده‌های زرد رنگ دارد. فیجوا خواص دارویی، درمانی و حتی صنعتی دارد. بومی مناطقی از برزیل است. فوجیا از جمله گیاهان گل دهنده است. میوه فیجوا به‌صورت خام و فراوری‌شده مصرف می‌شود.

اگرچه پوست این گیاه خوردنی است، اما معمولاً آن را به دونیم تقسیم می‌کنند و پالپ را از طریق یک قاشق جدا می‌کنند. پالپ این میوه آبدار و شیرین بوده و بافت میوه با نزدیک شدن به سمت پوست دانه‌دانه می‌شود. می‌توان فیجوا را به اسموتی میوه اضافه نمود تا طعم جالبی به آن بدهد. طعم این میوه قوی و پیچیده بوده و ترکیبی از گواوا، توت‌فرنگی و آناناس است و پس از مصرف، طعم خفیفی از گالتریا را در دهان باقی می‌گذارد. همچنین می‌توان ماست، نوشیدنی، مربا، بستنی و مواردی مشابه از فوجیا را در نیوزیلند خریداری نمود. همچنین می‌توان آن را پخت و در خورشت‌ها استفاده نمود. رسیدن میوه همیشه با چشم معلوم نمی‌شود و میوه‌ها همان سایه‌ی همیشگی از رنگ سبز را حفظ می‌کنند تا میوه بیش از حد رسیده یا پوسیده شود. البته می‌توان با یک فشار آرام، رسیدن میوه را متوجه شد؛ یک فوجیای رسیده همانند یک موز رسیده است و بافتی مشابه دارد. معمولاً میوه وقتی که درست می‌رسد، از روی درخت می‌افتد. وقتی که هنوز میوه روی درخت آویزان است، امکان دارد اندکی تلخ باشد. وقتی که میوه افتاد به سرعت پوسیده می‌شود، پس بهتر است که هر روز میوه‌های افتاده روی زمین را جمع کنید.

وقتی که میوه نرسیده، پالپ آن هنوز سفید و مات است. وقتی که می‌رسد شفاف شده و بافت ژلاتینی پیدا می‌کند. وقتی که میوه‌ها کاملاً می‌رسند، پالپ تبدیل به یک ژله‌ی شفاف شده و هیچ نشانی از رنگ قهوه‌ای در آن مشاهده نمی‌شود. وقتی که پالپ میوه و پیرامونش شروع به قهوه‌ای شدن می‌کنند، یعنی میوه زیادی رسیده، اما کماکان قابل‌خوردن است و می‌توان از آن آبمیوه، مربا یا کمپوتی خوشمزه درست کرد. گل‌برگ‌های این گیاه هم قابل خوردن هستند و طعمی شیرین با رگه‌هایی مشابه از دارچین دارند. رایج‌ترین استفاده از این گلبرگ‌ها افزودنشان به سالاد است. آن‌ها معمولاً توسط پرندگان خورده می‌شوند.

کاشت

فوجیا از طریق بذر و قلمه تکثیر می‌شود. برای این منظور پس از تهیه بذر، آن را به مدت ۲۴ ساعت در آب ولرم خیس کنید و سپس آن‌ها را در محل موردنظر اعم از گلدان یا خزانه بکارید. پس از کاشت بذر گیاه را آبیاری کنید. تا زمان جوانه‌زنی سطح خاک را برای جوانه‌زنی مرطوب نگه دارید. پس از گذشت مدت زمانی بذر جوانه می‌زند و گیاه رشد خود را آغاز می‌کند. زمانی که نهال به دست آمده به حد معینی از رشد رسید آن را به زمین اصلی منتقل کنید.

فاصله کاشت بذر درخت فوجیا بین ۲۰ تا ۴۰ سانتی‌متر است و فاصله کاشت نهال ۸۰ تا ۱۵۰ سانتی‌متر است. عمق کاشت بذر درخت فیجوا ۰٫۵ تا ۲ سانتی‌متری است. درخت فوجیا برای رشد به خاک حاصلخیز و غنی نیاز دارد. خاک باید از زهکشی مناسبی برخوردار باشد. درخت فوجیا دمای مناطق گرمسیری را برای رشد ترجیح می‌دهد. توجه داشته باشید که این درخت به ۵۰ ساعت سرما برای میوه دهی نیاز دارد. زمان گلدهی درخت فیجوا فصل بهار است. درخت فوجیا به آبیاری متوسط و مرطوبی نیاز دارد. درخت فوجیا به آفتاب کامل و نیمه سایه نیاز دارد.