بذر ذرت آبی

برای ملاحظه و خرید انواع بذر ذرت اینجا را کلیک نمایید.

ذرت آبی یک ذرت بسیار شیرین است. رنگ این ذرت بسیار خاص و یونیک می‌باشد. این ذرت دارای طعم و عطر خوب و فوق‌العاده آبدار است. مناسب برای آشپزی و آب‌پز کردن و کباب کردن است. ذرت آبی ژنوتیپ بوده به این معنی که به‌طور طبیعی 2000 سال قبل توسط قوم Aztec در آمریکای جنوبی و پرو کشت می‌شده و در سال‌های 1860 از طریق بذر وارد اروپا و آمریکا شده و زیر کشت انبوه رفت. دانه‌های ذرت آبی مانند ذرت سفید قندی نیست و بیشتر نشاسته‌ای است برای همین امر بلال شیری محسوب نمی‌شود. دانه‌های آن در ابتدا سفید بوده و با رسیدن آبی شده و چوب یا کوب میوه نسبت به بقیه واریته ها بلند و تا 20 سانتی‌متر هم می‌رسد. این نوع ذرت از نظر ارزش غذایی بسیار غنی بوده و حاوی انواع آنتی‌اکسیدان است. رنگ این ذرت به خاطر وجود انتوسیانین در داخل شیره سلولی آن است. این گیاه یک‌پایه بوده و دگرگشن می‌باشد یعنی برای میوه دهی نیاز به گرده‌افشانی با باد و حشرات دارد. مانند دیگر واریته ها در انتهای هر شاخه گل آذین نر انتهایی به نام تاسل وجود دارد که عمل گرده زایی را انجام می‌دهد. اندام ماده از جوانه‌های جانبی برگ خارج می‌شوند و وقتی به رشد کامل خوب برسند به آن (ایر) می‌گویند. زمان تبدیل گل به میوه بین 17 تا 24 روز است. ذرت آبی یک گیاه فصل گرم می‌باشد این گیاه تحمل یخبندان را ندارد و بین 16 الی 24 درجه رشد و تا دمای 34 درجه را تحمل می‌کند. درجه حرارت مناسب سبب می‌شود که بوته رشد رویشی خوبی کند و گیاهی که رشد رویشی خوبی دارد اندام‌های نر و ماده قوی تولید می‌کند. ضمن اینکه این گیاه روزکوتاه است و در هنگام روزبلند کاشته شده تا رشد رویشی کند و با کوتاه شد روزها به گل و محصول می‌رود.

ذرت یا جواری یکی از غلات مهم است. منشأ آن قاره آمریکا است و پس از گندم بیشترین اراضی کشاورزی جهان به ذرت اختصاص دارد. ذرت سرشار از مواد مغذی موردنیاز برای بدن بوده و نیز منبع خوبی از فیبر محسوب می‌شود و سرشار از کالری است. ذرت تا قبل از سال 1492 میلادی (سال کشف آمریکا) در قاره آسیا، اروپا و آفریقا به‌عنوان یک گیاه زراعی شناخته‌شده نبود؛ اما این گیاه را از قرن‌ها پیش در آمریکای مرکزی می‌شناختند و توسط مردم سرخ‌پوست آمریکا کشت می‌شد. به همین سبب نام لاتین ذرت از یکی از طوایف سرخ‌پوست بنام Marisi Mahig گرفته شده است. نام این گیاه در زبان انگلیسی Maize یا corn در زبان عربی ذرت و بلال است. در فرهنگ دهخدا آمده نام فارسی این گیاه در گویش خراسانی جواری است ولی واژه عربی آن ذرت هم بکار برده می‌شود. فرهنگ معین هم‌جواری را برابر با ذرت و بلال معرفی کرده است.

کاشت

ذرت آبی از طریق بذر تکثیر می شود. در کاشت بذری ابتدا بذرها را به مدت 24 تا 48 ساعت در آب ولرم خیس کنید. بستر مورد کشت را آماده و خاک را نرم کنید. سپس بذرها را در عمق مناسبی از خاک بکارید و روی آن را با لایه نازکی از خاک نرم و کود بپوشانید و گیاه را آبیاری کنید. برای تسریع در جوانه زنی نگذارید خاک مورد کاشت خشک شود و آن را همیشه مرطوب نگه دارید. پس از گذشت یک تا دو هفته بذر گیاه جوانه می زند و شروع به رشد می کند. این گیاه رشد نسبتاً آسان و سریعی دارد طوری که پس از گذشت سه تا چهار ماه بالغ می‌شود. فاصله کاشت بذر ذرت آبی بین 30 تا 40 سانتیمتر است. عمق کاشت بذر این ذرت بین 1 تا 3 سانتیمتر است. ذرت آبی به خاک‌های غنی، سبک، حاصلخیز با زهکشی مناسب نیاز دارد. دمای مورد نیاز این ذرت برای رشد بین 16 تا 24 درجه سانتی گراد است. ذرت آبی نسبت به سرما حساس است. زمان گلدهی این گیاه یک تا دو ماه پس از کاشت بذر است. ذرت آبی به آبیاری متوسطی نیاز دارد. نور مناسب این ذرت آفتاب کامل و نیمه سایه است.

برای کاشت گلدانی ذرت آبی گلدانی با سایز بزرگ را انتخاب نمایید. گلدان را بعد از رشد باید در مکانی گرم و آفتاب‌گیر قرار دهید. محل موردنظر در روز حداقل باید 6 تا 7 ساعت نور خورشید را داشته باشد. بذر ذرت آبی را 24 ساعت در آب خیس کنید و در دمای 20 تا 30 درجه آن‌ها را در عمق 2 تا 5 سانتی‌متری خاک بکارید و منتظر سبز شدن آن‌ها شوید. چون در عمق کم کاشته می‌شوند نباید اجازه دهید رطوبت سطحی خاک خشک شود و تا قبل از جوانه‌زنی مرتب خاک را آبیاری کنید. خاک مناسب برای کاشت ذرت آبی خاکی است که رطوبت را حفظ کند و سنگین باشد. البته زهکشی مناسبی نیز داشته باشد تا ریشه‌ها از بین نرود.

بهتر است خاک پای بوته‌ها همیشه مرطوب باشد. در هنگام تشکیل دانه‌ها و رشد بلال نیز باید آبیاری به‌طور منظم و زیاد انجام شود تا کیفیت و تراکم دانه‌ها بالا باشد. اگر گلدان را در منطقه‌ای قرار داده‌اید که بادخیز است می‌توانید برای استحکام بوته یک چوب یا میله در کنار بوته ببندید. ذرت آبی در انواع آب‌وهوا رشد می‌کند و گرمادوست است و هوای گرم در کیفیت محصول مؤثر است. این ذرت در هر خاکی نیز رشد خوبی دارد. معمولاً در خاک‌های لومی سنگین و رسی کاشت می‌شود تا نیاز به آب کمتری داشته باشد. آبیاری و رطوبت نیز موارد مهمی هستند که در کیفیت و ظاهر و تولید دانه‌های با کیفیت و تراکم دانه‌ها مؤثر است. نیاز آبی ذرت در زمان تولید دانه و گرده‌افشانی زیادتر می‌شود و کم‌آبی باعث عدم تشکیل دانه‌ها در قسمت‌هایی از ذرت شده و تراکم دانه‌ها را نامنظم می‌کند. ذرت آبی به‌طورکلی نسبت به کم‌آبی واکنش بدی نشان می‌دهد.

برای کاشت ذرت آبی در مزرعه معمولاً بعد از رفع سرمای بهاره تا اواخر مرداد به دو روش زیر در فضای باز می‌کارند:

روش خطی: فاصله بین ردیف‌ها 70 تا 100 سانتی‌متر و فواصل بوته‌ها 20 تا 30 سانتی‌متر.

روش پشته‌ای: فاصله پشته‌ها 100 سانتی‌متر و در هر پشته 5 عدد بذر قرار می‌دهد (که معمولاً بعد از رشد بوته‌های ضعیف را حذف می‌کنند).