اصطلاح «کشاورز ساده» نسبتاً گمراه‌کننده است. در واقع کشاورزان خیلی ساده نیستند و مجموعه مهارت‌های پیچیده‌ای را که مبتنی بر شایستگی‌های کشاورزی، باغبانی، زیست‌شناختی، زیست‌محیطی و فناوری هستند. در سیاره سرد، ما کشاورزان، پرورش‌دهندگان و متخصصان صنعت سبز را به‌عنوان دانشمندان و مباشران زمین می‌شناسیم. کشاورزی، زراعت و محوطه‌سازی فقط نیاز به مهارت و تجربه ندارد، آن درک پیچیده‌ای از فرآیندهای آلی متفاوت و مفاهیم علمی را می‌طلبد. یکی از این مفاهیمی که می‌دانیم و به‌ویژه مهم است، لیچینگ است که محصولات شما و تأمین مواد مغذی گیاهان و ساختار خاک شما را تهدید می‌کند.
لیچینگ در کشاورزی چیست؟
اصطلاح «لیچینگ» به فرآیند کشاورزی اشاره می‌شود که در آن یک مایع، معمولاً آب، از طریق خاک نفوذ می‌کند و آن را از مواد معدنی، شیمیایی و مواد مغذی محلول زهکشی می‌کند. لیچینگ بر برخی خاک‌ها بسته به عواملی مانند ساختار خاک و محیط‌زیست خارجی آن، بیشتر از خاک‌های دیگر تأثیر می‌گذارد. اهمیتی ندارد که شما با چه نوع خاکی سروکار دارید، شما می‌خواهید لیچینگ را محدود کنید به‌طوری‌که خاک‌هایتان مواد مغذی بسیار مهم و یکپارچگی کلی ترکیب خودشان را حفظ کنند.
قابلیت بالای حفظ آب مشخصه کلیدی خاک عالی است، اما حتی بهترین خاک تنها قبل از اینکه رطوبت مازاد را زهکشی کند، می‌تواند آب را بسیار زیاد نگه دارد. در این فزونی، آب از طریق خاک به سمت پایین حرکت می‌کند، جریان آن ذرات را می‌راند و مواد شیمیایی محلول را حل می‌کند، به‌ویژه فسفات و نیترات. کمبود نیتروژن منجر به رشد ضعیف گیاه خواهد شد، بنابراین شما می‌خواهید مطمئن شوید مقدار نیتروژنی را که به دلیل لیچینگ از دست داده می‌شود محدود می‌کنید.
چگونه لیچینگ خاک و هرز رفتن مواد مغذی محدود می‌شود؟
لیچینگ فرآیندی طبیعی است و تا زمانی که بارندگی بیش‌ازحد نباشد، مواد آلی تجزیه‌شده دوباره کمبود مواد مغذی خاکتان را تکمیل کرد. به‌هرحال راه‌هایی برای حداقل کردن لیچینگ وجود دارند به‌طوری‌که خاکتان سرشار از مواد مغذی می‌شود.
در طول بهار و تابستان به دلیل بارندگی کم و بخار بالا که در طول این فصول اتفاق می‌افتند، نیترات به آب‌های زیرزمینی نمی‌رسد. به‌هرحال پس از برداشت محصول، بارندگی افزایش می‌یابد، آب باران و مواد مغذی محلول را که برمی‌دارد در طول مسیر به سمت آب‌های زیرزمینی هدایت می‌کند. رشد برداشت محصولات زراعی در خارج از فصل (برداشت) می‌تواند به جلوگیری از لیچینگ اضافی در طول این دوره زمانی کمک کند.
مهم است به یاد داشته باشید که افزودن نیتروژن و فسفر بیشتر، به روال کوددهی تان، می‌تواند قابلیت دسترسی مواد مغذی بیشتری را برای گیاهان فراهم کند، اما کودها نیز می‌توانند مقدار مواد شیمیایی محلول را که به آب‌های زیرزمینی ریخته می‌شوند، افزایش دهند. با محدود کردن لیچینگ، به‌طوری‌که به‌طور طبیعی اتفاق می‌افتد و مواد مغذی در منطقه ریشه حفظ می‌شوند، چه کاری می‌توان انجام داد؟ با تمرکز بر تقویت توانایی خاکتان برای حفظ مواد مغذی لازم به‌جای افزایش تعداد ذرات بالقوه که می‌توانند لیچینگ شوند.
بهینه‌سازی سلامت خاک برای حفظ مواد مغذی
مباشران زمین با ایجاد مواد آلی خاک می‌توانند به‌طور طبیعی مشخصات عملکردی که در خاک اتفاق می‌افتد و لیچینگ را محدود می‌کند، بهینه کند. تاکنون هنگامی‌که ما درباره روش‌های بهبود سطوح مواد آلی خاک (Soil Organic Matte – SOM) صحبت می‌کنیم که مقدار پس‌مانده‌های گیاه و حیوان است، مواد ترکیب شده توسط موجودات زنده خاک که در خاک یافت می‌شوند، معمولاً بر کشاورزی بدون شخم و شیوه‌های محصول پوششی تمرکز می‌کنیم. کشاورزی بدون شخم یا کشاورزی بدون کشت و زرع، هنگامی است که کشاورز محصولات را سال‌به‌سال بدون به هم زدن خاک از طریق کشت و زرع می‌کارد. شیوه‌های کشاورزی بدون شخم می‌توانند به کاهش فرسایش کمک کنند، حفظ خاک مواد آلی را بهبود بخشند و به چرخه مواد مغذی آن کمک کنند. حفظ کربن در خاک به کاهش مقدار گازهای گلخانه‌ای منتشر شده در جو با نگه‌داشتن کربن قفل شده در خاک کمک می‌کند. کشاورزی محصول پوششی هنگامی است که یک پرورش‌دهنده، محصولی را برای محافظت خاک پس از برداشت بازده نقدی می‌کارد. محصولات پوششی به کاهش فرسایش کمک می‌کند و پس‌مانده آن‌ها منبع اضافی حاصلخیزی برای خاک می‌شود.
عالی است افزایش در هکتارها زمین کشاورزی آمریکایی را با استفاده از محصولات پوششی و شیوه‌های کشاورزی بدون شخم بینید. این یک گام در جهت درست برای محدود کردن لیچینگ است و به توسعه یک نظام غذایی قدرتمند که بتواند جمعیت در حال افزایش ما را سیر کند کمک خواهد کرد. به‌هرحال درصورتی‌که بخواهیم منافع اضافی زیست‌محیطی و بهره‌وری ببریم، به‌ویژه با توجه به کاهش لیچینگ مواد مغذی، وقت آن است به راهبرد و ابزار سومی در حین تلاش برای بهبود سطوح اس اُ ام توجه کنیم – راهبردی که ثابت شده است و به لحاظ تجاری به‌طور گسترده در دسترس می‌شود: افزودن کربن آلی خاک (اس اُ سی).
یک شکل از اس اُ سی که متقاطع نامیده می‌شود، به‌عنوان کربن تثبیت شده در مواد زغالی نیز شناخته می‌شود و اغلب به‌عنوان بیوچار به خاک تحویل داده می‌شود. کربن متقاطع می‌تواند به خاک‌ها به‌عنوان اصلاح‌کننده برای بهبود ساختار خاک، کمک به نفوذ آب و حفظ و کارایی مواد مغذی با کمک به نگهداری مواد مغذی در ستون خاک اضافه شود.
ایجاد خاک‌های سالم‌تر با افزودن یک ماده کربن آلی خاک مانند محصول اصلاح خاک مبتنی بر بیوچار به‌طورکلی می‌تواند مزایای ملموس و فوری برای کشاورزان، پرورش‌دهندگان و جامعه فراهم کند. به‌ویژه، آرایش‌های حوزه دانشگاه و طرف ثالث مستقل نشان داده‌اند که ترکیب بیوچار می‌تواند تأثیر مثبتی بر بازده محصول و کیفیت گیاه داشته باشد.
خاک سالم برای گیاهان باکیفیت و عملیات پایدار
محدود کردن لیچینگ با بهینه‌سازی مشخصات عملکرد خاک فقط کیفیت بازده محصولتان را افزایش نمی‌دهد – آن شیوه‌های زراعتتان را پایدارتر و جامعه دوست می‌سازد. درصورتی‌که از کودها یا سموم دفع آفات مصنوعی استفاده می‌کنید، آب می‌تواند مواد شیمیایی مضر را از خاک زهکشی کند و آن‌ها را از طریق آب زیرزمینی انتقال دهد و به منابع نزدیک آب که توسط جامعه‌تان استفاده می‌شوند ببرد. هنگامی‌که نیترات به آب آشامیدنی مردم می‌رسد، خطرات سلامتی را که می‌تواند برای کودکان کشنده باشند به همراه دارد. همان‌طور که سطوح فسفات و نیتروژن در بدنه‌های آب به دلیل لیچینگ افزایش می‌یابد، آن‌ها به‌عنوان غذا برای جلبک‌ها استفاده می‌شوند که باعث رشد در زمین‌های کشت جلبک در سراسر دریاچه‌ها و رودخانه‌های جامعه‌تان می‌شود. سطوح بالای چنین جلبک‌هایی می‌تواند در تماس با آب خطرناک باشد و تهدیدهایی را برای زیست بوم ظریف در جامعه طبیعی‌تان به همراه دارد که برگرداندن آن دشوار است.
