نام فارسی: بید سفید (فک)
نام انگلیسی: White willow
نام علمی: Salix Alba
نام خانواده (تیره): Salicaceae
بومی منطقه: پراکنش جهانی این‌گونه در شمال آفریقا، اروپا، عراق، افغانستان، ایران، قفقاز، تالش و سیبری است. در ایران در استان‌های کردستان، همدان، کرمانشاه، لرستان و تهران می‌باشد.
مشخصات
درختی است متوسط که ارتفاع آن به ۲۵ متر می‌رسد. تنه آن راست و گاهی خمیده است. پوست قهوه‌ای – خاکستری و صاف آن دارای شیارهای باریک و عمیق شبکه مانند است. شاخه‌های جوان و یک‌ساله دارای کرک‌های ابریشمی و رنگ خاکستری و یا زرد روشن هستند. این شاخه‌ها باریک، طویل و اغلب حالت آویخته دارند.
برگ
برگ‌ها متناوب و خزان کننده آن‌ها دارای دم برگ کوتاه است و نیزه‌ای شکل و باریک، نوک‌دار به طول ۱۰ سانتی‌متر و در حاشیه دندانه‌دار هستند. برگ‌ها در سطح فوقانی سبز تیزه و با کرک‌های ابریشمی و در سطح تحتانی خاکستری هستند
گل
گل‌ها هم‌زمان با برگ در فروردین تا اردیبهشت ظاهر می‌شود. آن‌ها تک‌جنس و برهنه و شاتون هایی را بر روی درختان مجزا تشکیل می‌دهند. گل نر دارای یک برگه فلسی شکل و ۲-۳ پرچم و گل ماده دارای یک مادگی با کلاسه دوشاخه است. شاتون ها افراشته یا کمی خمیده، باریک و استوانه‌ای و انبوه و شاتون های نر زردرنگ و ماده زرد مایل به سبز هستند.
میوه
کپسول صاف و بدون کرک، حاوی دانه‌های کوچک سفید و کرک دار است.
تکثیر
از طریق قلمه نیمه رسیده تکثیر پیدا می‌کند. قلمه چوب نرم در اوایل تابستان و یا قلمه چوب جنگلی در زمستان.
کاربرد
کاشت به‌عنوان تک درخت زینتی یا کاشت چندتایی.
خواص
برگ‌های این گیاه را می‌توان جایگزین چای کرد.
پوست داخلی این درخت به‌صورت خام یا پخته مصرف می‌شود و می‌توان آن را خشک کرد و به آرد غلات اضافه کرد برای پختن نان البته عطروطعم تلخی دارد.
این گیاه خواص پزشکی نیز دارد:
برگ آن تقویت‌کننده قلب است.
پوست این گیاه تب بر بوده، سردرد را نیز تسکین می‌دهد.
چکاندن جوشانده برگ آن در گوش، چرک گوش را از بین میبرد.
نیازها
آفتاب کامل و آب زیاد را ترجیح می‌دهد.
