سفیده کوچک کلم (آفت کلمیان)

این پروانه نیز همانند سفیده بزرگ کلم پلئارکتیکی دارد ولی توانسته است به آمریکا وارد شود و در بسیاری از ایالات آن گسترش یابد. اندازه این آفت معمولاً کوچک‌تر و میزان خسارت آن نیز کمتر از سفیده بزرگ است. بعد از گونه‌های مختلف کلم به تربچه علاقه زیادی دارد لذا به آن سفیده تربچه نیز گفته می‌شود.

Pieris rapae rapae (Lepidoptera: Pieridae)

European cabbage butterfly = Small white butterfly

شکل شناسی

حشره کامل

پروانه سفیده کوچک کلم از نظر ظاهری شباهت زیادی به سفیده بزرگ کلم دارد ولی اندازه آن معمولاً کوچک‌تر از سفیده بزرگ است. طول حشره کامل بین ۱۰ تا ۱۵ میلی‌متر و عرض آن با بال‌های باز ۴۰ تا ۴۵ میلی‌متر می‌باشد. سطح سیاه حاشیه بال‌ها آن نیز کمتر از سفیده بزرگ است. بال جلو در حشرات ماده همانند سفیده بزرگ دارای دو لکه سیاه است ولی افراد نر برخلاف سفیده بزرگ روی بال جلو دارای یک لکه سیاه می‌باشند.

تخم

تخم زرد کمرنگ و کاجی شکل که در سطح آن ۱۲ شیار طولانی از بالا به پایین کشیده شده‌اند. رنگ تخم‌های این پروانه زردتر از سفیده بزرگ است و برخلاف سفیده بزرگ تخم‌ها را به‌صورت انفرادی می‌گذارد.

لارو

لاروها سبز رنگ و به طول ۳۰ میلی‌متر هستند. بدن لارو از موهای ریز و ظریفی پوشیده شده است که به بدن شکل مخملی می‌دهند. در وسط سطح پشتی بدن لارو یک نوار زرد کمرنگ و در طرفین بدن نیز دو نوار زرد دیده می‌شود. دارای ۵ سن لاروی است.

شفیره

شفیره این پروانه همانند سفیده بزرگ و رنگ آن برحسب شرایط محیطی ممکن است از خاکستری تا خاکستری متمایل به سبز یا خاکستری متمایل به زرد تغییر نماید. این حشره در مرحله شفیرگی دارای دیاپوز است که در شفیره‌های نسل پاییزه اتفاق می‌افتد.

کنترل

دشمنان طبیعی

سفیده کوچک کلم دشمنان متعددی دارد. سن‌های خانواده Pentatomidae و زنبورهای خانواده Vespidae از شکارگران مهم آن محسوب می‌شوند. زنبورهای Apanteles Glomeratus و A.rubecula از خانواده Braconoidae از جمله پارازیتوئیدهای مؤثر مراحل لاروی سفیده کلم محسوب می‌شوند. گونه‌هایی از زنبورهای جنس Trichogramma نیز قادر هستند تخم این آفت را پارازیته نمایند. مگس‌های جنس Zenillia از خانواده Tachinidae از دیگر پارازیتوئیدهای این آفت محسوب می‌شوند که بیشتر شفیره‌های این آفت را پارازیته می‌کنند.

کنترل میکروبی

برخی از ویروس‌ها و نیز باکتری‌های Micrococcus pieridis و Bacillus thuringiensis و B.aerifaciens از جمله عوامل میکروبی کنترل‌کننده این آفت می‌باشند.

کنترل شیمیایی

استفاده از حشره‌کش‌هایی که تأثیر کمتری روی دشمنان طبیعی داشته باشند برای مبارزه شیمیایی توصیه می‌شود. عصاره برخی از گیاهان مثل آقطی و گندواش نیز بر تخم و لارو این آفت تأثیر می‌گذارد.