کود

تفاوت کودهای ماکرو و میکرو

مهم‌ترین عامل در حاصل خیزی خاک، کود دهی است. به‌طوری‌که مطالعات انجام‌شده طی سه دهه گذشته بیانگر آن است که ٣٣ الی ۶٠ درصد افزایش تولیدات کشاورزی مدیون مصرف کود در زمین‌های کشاورزی بوده است. به‌عبارت‌دیگر کاربرد اصلی کود macr و micro به‌منظور تأمین نیاز غذایی گیاهان جهت حداکثر بهره‌وری از خاک است. عناصر موردنیاز گیاهان، از نظر نیاز غذایی گیاه به دو دسته کود میکرو و کود ماکرو تقسیم می‌شوند که در حال حاضر انواع کود میکرو یا کود کم‌مصرف که شامل آهن، روی، منگنز، مس، بر، نیکل، مولیبدن و انواع کود ماکرو یا پرمصرف که شامل ازت، فسفر، پتاس، کلسیم و منیزیم است با برندها و ترکیبات مختلفی در بازار وجود دارد.

بیشترین مصرف کود شیمیایی ماکرو در ایران در بخش زراعت، ترکیبی است و با فرمول NPKzn است که در این نوع کود از ۱۵ درصد ازت، ۸ درصد فسفر، ۱۵ درصد پتاسیم بعلاوه ۱ درصد روی استفاده می‌شود. برای بخش زراعت مصرف یک هزار کیلوگرم NPKzn/158151 در هکتار از این نوع کود شیمیایی توصیه می‌شود و بهتر است که پس از مخلوط کردن با کود حیوانی و قبل از کاشت، با خاک سطحی مخلوط شده و با شخم به زیر خاک رود.

برای بخش باغبانی نیز محصول کود ماکرویی مورداستفاده قرار می‌گیرد که شامل ۱۲ درصد ازت، ۶ درصد فسفر، ۱۳ درصد پتاسیم، ۱ درصد روی و ۵/۱ درصد منیزیم می‌باشد و با فرمول NPKznmg شناخته می‌شود که این محصول نیز به افزایش بهره‌وری در تولیدات باغی و بالا رفتن کمیت و کیفیت میوه دهی درختان کمک بسزایی می‌کند و مصرف آن با تراکم نهال‌های ۴۵۰ درخت در هکتار، در حدود ۴۰۰ کیلوگرم است که باید برای درختان در زمستان و به‌صورت چالکود مصرف شود. کود میکرو نیز را در زمستان و در محل ریشه‌ها و همراه با کود حیوانی و به‌صورت چالکود زیر قطره چکان‌ها مصرف می‌شود. همچنین در فصل رشد می‌توان کود میکرو را به‌صورت محلول و بر روی برگ گیاهان مورداستفاده قرار داد و همراه با سموم شیمیایی موردنیاز، ترکیب شده و همراه با آن‌ها بر روی گیاه سم‌پاشی گردد. تفاوت عمده انواع کود میکرو و ماکرو نه در تعداد دفعات مورداستفاده بلکه در میزان مصرف آن‌ها است.

اغلب کاربران کود میکرو و ماکرو بر این گمان هستند که با توجه به نام این کودها، انواع کود میکرو باید به تعداد کم و انواع کود ماکرو باید به تعداد زیاد مورداستفاده قرار گیرد. درصورتی‌که در کاربرد این کودها، این موضوع کاملاً برعکس است. به‌عنوان مثال در صورت تغذیه گیاه با عنصر ازت یا فسفر، لازم است به میزان بسیار کم از کود آهن نیز استفاده شود.

Micro element های موردنیاز گیاه عبارت است از آهن، مس، روی، بر، سدیم، کلر، مولیبدن و منگنز که بر این اساس می‌توان گفت انواع کود میکرو عبارت‌اند از کود آهن، کودی روی و انواع Macro element های موردنیاز گیاه نیز عبارت‌اند از فسفر، پتاسیم، ازت، منیزیم، کلسیم، گوگرد و غیره. کود حیوانی نیز حاوی مقادیری از میکرو المنت‌ها است. علیرغم اینکه میزان موردنیاز عناصر کم‌مصرف، برای گیاه بسیار پایین می‌باشد و اغلب میزان بسیار کمی از انواع کود میکرو توسط گیاه جذب می‌شود ولی با این تفاسیر، میزان کم یا عدم وجود هر یک از این عناصر می‌تواند نقش سایر عناصر خاک را بی‌تأثیر و کم‌رنگ نماید.

‫0/5 ‫(0 نظر)

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا