ویژگی و برتری چالکود
۱ – گیاه به سمت مواد غذایی مناسب و خوب ریشه دوانی کرده تا بتواند مواد غذایی موردنیاز خود را تأمین کند. دقیقاً مانند ما انسان‌ها که گرمای غذا را حس کرده و به سمت آن جلب می‌شویم.
۲ – چون غذای آماده شده در چالکود با مصرف کودهای آلی، سوالفانه و گوگرد اسیدی است، تحت چنین شرایطی حضور یون‌های بی‌کربنات، فراوان در آب آبیاری به لحاظ حضور فراوان یون هیدروژن در محیط چالکود مسئله‌ساز نیست. به‌عبارت‌دیگر با اسیدی کردن محیط غذایی درخت، جذب مواد غذایی به سهولت انجام می‌شود.
۳- به دلیل کمی مواد آلی و زیادی کربنات کلسیم، خاک‌های زیر کشت باغ‌ها از نفوذپذیری کمتری برخوردارند و ریشه دوانی درختان فعال نمی‌باشد با اسیدی کردن چالکود در فاصله متناسب از طوقه درخت میوه، نفوذ ریشه‌های فعال با سرعت بیشتری انجام می‌گیرد و غذا با سهولت بیشتری در اختیار گیاه قرار می‌گیرد.
۴ – در روش چالکود به علت تهویه مناسب، ریشه‌ها از رشد بهتری برخوردارند و رنگ ریشه‌های فعال سفید و خوش‌رنگ و متراکم خواهد بود.
۵ – در روش چالکود دیگر نیازی به پای بیل درختان میوه که هم هزینه بیشتری دارد و هم ممکن است با بی‌دقتی کارگران ریشه‌های فعال آسیب شدید ببیند نیست، در هزینه صرفه‌جویی می‌کند. باغدار برای هر چند سال یک‌بار با احداث ۲ الی ۴ چالکود در سال‌های بعد نیازی به پای بیل خاک باغ یا پای درخت نخواهد داشت.
۶- راندمان و کارایی مصرف کود در روش چالکود به‌مراتب بیشتر از روش پخش سطحی است. چون ریشه‌ها مستقیماً غذای مطلوب خود را تأمین می‌کنند و غذای سالم برای چند سالی بدون زحمت در اختیار درخت خواهد بود.
چگونگی اجرای چالکود در مزارع میوه
۱ – محل حفر چاله: در ابتدا بایستی چاله‌هایی در نزدیکی تنه درختان حفر شود. این چاله‌ها در یک‌سوم قسمت انتهای سایه‌انداز درختان حفر شود، علت حفر چاله‌ها در قسمت انتهایی سایه‌انداز درخت آن است که بیشتر ریشه‌های جوان و فعال در آن قسمت قرار دارند و توانایی این ریشه‌ها در جذب آب و عناصر غذایی بیشتر از قسمت‌های قطور و اصلی درخت است.
۲- تعداد چاله: درصورتی‌که تعداد چاله‌ها کم باشد تماس ریشه درختان با مناطق اصلاح شده خاک کم شده و اثربخشی روش کامل نیست. افزایش تعدادهای چاله‌ها نیز هزینه‌بر و پرخرج خواهد بود. درمجموع برای درختان میوه بالای ۱۰ سال دو تا ۴ چاله برای هر درخت توصیه می‌شود، در باغ‌های پرتراکم به تعداد به یک چاله بین هر دو درخت محدود می‌گردد.
۳ – قطر و عمق چاله: در باغ‌های معمولی که با بیل و کلنگ حفر چاله صورت می‌گیرد. قطر چاله بین ۳۰ تا ۵۰ سانتی‌متر خواهد بود و درصورتی‌که از مته پشت تراکتوری استفاده می‌کنید قطر چاله حدود ۳۵ سانتی‌متر خواهد بود. عمق ریشه هم بستگی به عمق پراکنش ریشه‌های درخت دارد در عمل معمولاً عمق ۴۰ تا ۵۰ سانتی‌متر مناسب است.
۴ – چگونگی پر کردن چاله‌ها: خاک‌های خالی شده برای حفر چالکود را به‌صورت متناوب در حاشیه درخت ریخته و از بازگرداندن این خاک به داخل چالکود خودداری کنید. چاله را با مخلوطی از مواد آلی (کود دامی یا خاک برگ یا کمپوست) و کود کامل ماکرو باغبانی پر کنید. اگر برای اولین بار است که دارید چال کود را پر می‌کنید بهتر است کود حیوانی را کاملاً و به‌صورت یکنواخت با کود ماکرو باغبانی ترکیب کنید و وارد چالکود کنید با لگد کردن کمی آن را بفشارید و در صورت نشست مجدداً کود دامی بریزید تا هم سطح خاک باغ شود.
۵ – نگهداری از چالکودها: اگر چاله‌ها به‌خوبی حفر شود، حفر آن برای سال‌ها مناسب خواهد بود، هر سال با نشست کود، با افزودن کودهای حیوانی و یا مواد آلی دیگر پر کنید و از پر شدن چالکود به‌وسیله خاک خودداری نمایید، خیسی بیش‌ازحد و خشکی توده کود دامی داخل چالکود از کارایی این روش می‌کاهد.
در مورد کودهای ازت، از آنجا که مسئله تثبیت در خاک کمتر مطرح می‌باشد، نیمی از آن داخل چالکود ریخته و نیم دیگر را به‌صورت پخش سطحی در اختیار درخت قرار دهید. درصورتی‌که آبیاری تحت فشار دارید چاله‌ها در نزدیکی قطره چکان‌ها حفر شود. امکان مصرف کلیه کودها در سیستم وجود دارد به شرط آن که از نظر گرفتگی قطره چکان‌ها مشکلی ایجاد نشود و یا این‌گونه مشکلات به طریقی برطرف شود.
