بذر فلفل همدانی ریز

برای ملاحظه انواع بذر فلفل اینجا را کلیک نمایید.

فلفل گیاهی است یک‌ساله که درجه حرارت پایین باعث کم شدن دوره رشدش می‌شود. در بعضی از مناطق که آب‌وهوا مساعد باشد، ممکن است ساقه خشبی شود و بیش از یک سال عمر کند و به‌صورت گیاه دوساله درآید. وقتی‌که ساقه اصلی آن 10 تا 12 برگ تولید میوه می‌کند. سپس شاخه‌های جانبی آن به وجود می‌آیند که در انتهای آن‌ها گل‌ها ظاهر می‌شوند. در بعضی از ارقام آن بوته عرضی رشد کرده، روی زمین پهن می‌شود. برگ‌ها به‌صورت ساده، منفرد، بیضی شکل و متناوب روی ساقه قرار دارند. اگر بر اثر جابه‌جا شدن بوته انتهای ریشه قطع نشود، ممکن است تا عمق 50 تا 60 سانتی‌متری در داخل خاک رشد کند. هر گل فلفل دارای گلبرگ پیوسته است که به رنگ سفید یا ارغوانی دیده می‌شود. گاهی رنگ پرچم‌ها به‌صورت آبی دیده می‌شود و حشرات در گرده‌افشانی آن نقش مهمی ایفا می‌‌کنند. میوه آن به‌صورت سته است که دارای تعداد زیادی بذر است و داخل آن از چند حفره یا قسمت تشکیل شده است که ممکن است بین 2 تا 4 و گاهی تا 5 قسمت متغیر باشد. گاهی روی یک بوته تمام انواع میوه با حفره‌های مختلف دیده می‌شود.

شکل میوه بسیار متغیر است. آن‌ها به‌صورت کشیده، نوک‌تیز، گرد و کروی، مخروطی و یا استوانه‌ای مشاهده می‌گردند. رنگ میوه نارس سبز است ولی وقتی‌که رسید به رنگ‌های زرد، قرمز و یا قهوه‌ای ظاهر می‌شود. فلفل از جمله سبزی‌های بسیار خوش‌طعم است که تقریباً در همه غذاها و خوراک‌ها از آن استفاده می‌کنیم. فلفل در انواع مختلف شیرین، تند، چیلی، سفید، زرد، نارنجی، قرمز، سبز، بنفش و حتی قهوه‌ای موجود است. فلفل‌ها اندازه‌های بزرگ یا کوچک دارند. کشیده و قلمی یا چاق و گرد هستند. انواع دلمه‌ای و ساده دارند. به‌طورکلی، خانواده فلفل‌ها بسیار وسیع و گسترده است و همه آن‌ها طرفداران بی‌شماری در سراسر دنیا دارند؛ اما به‌طورکلی فلفل را به دو دسته تند یا شیرین تقسیم‌بندی می‌کنند. بهترین نمونه فلفل شیرین، فلفل دلمه‌ای است. البته فلفل‌های دیگری نیز هستند که شیرین هستند؛ اما فلفل دلمه‌ای همیشه و در هر شرایطی شیرین است. دلیل تند بودن فلفل‌های چیلی نیز کپسای سین (نوعی الکالوئید) است که در آن‌ها وجود دارد. میزان تندی فلفل‌ها نیز با هم فرق دارد. به‌طور مثال، فلفل‌های قرمز بسیار تندتر از فلفل سبز تند هستند.

فلفل همدانی ریز یکی از فلفل‌های شیرین و محبوب و احتمالاً بومی اسپانیا است. این فلفل علاوه بر خام خوری اکثراً به‌صورت کبابی و گریل مورد استفاده قرار می‌گیرد و مناسب برای ترشی فلفل است. فرم این فلفل مخروطی و اندازه آن کوچک است. به‌طور میانگین طول هر فلفل 3 تا 5 سانتی‌متر است. رنگ آن به‌طور معمولی سبز روشن است. فلفل همدانی ریز بسیار خوش‌خوراک بوده و طعم آن به‌ندرت تند می‌شود. یکی از دلایل تندی فلفل کم‌آبی یا آبیاری نامنظم بوته‌ها است. این فلفل به علت فقدان ماده کاپسایسین در آن طعم بسیار شیرینی دارد. جوانه‌زنی بذر فلفل همدانی ریز نسبت به صیفی‌جات دیگر همانند گوجه و بادمجان دیرتر و کمی حساس‌تر است در نتیجه برای نتیجه‌گیری مطمئن‌تر ابتدا اقدام به نشاء گیری از بذر نموده و بعد از آماده‌سازی نشاء اقدام به جابجایی به گلدان یا زمین اصلی می‌کنیم.

 احتیاجات آب‌وهوایی

فلفل مانند گوجه فرنگی و بادمجان یک سبزی فصل گرم است. فوق‌العاده به سرما حساس است. کلیه احتیاجات آب‌وهوایی، کودی، اعمال زراعی آن شبیه گوجه فرنگی و بادمجان است. ذکر این نکته لازم است که شاید فلفل خشکی را بهتر تحمل کند. مقادیر نامناسب آب و حرارت دو عامل مهم در افتادن گل و میوه آن است. حرارت زیاد و رطوبت کم باعث ریزش گل و میوه می‌گردد. در طول دوره رشد، دما نباید از 35 درجه سانتی‌گراد بیشتر شود و یا از 18 درجه سانتی‌گراد پایین‌تر رود. مناسب‌ترین دما برای رشد فلفل همدانی ریز بین 21 تا 29 درجه سانتی‌گراد است. شایان‌ذکر است که دما در شب در تشکیل میوه تأثیر بسزایی دارد. چنانچه دما در شب پایین‌تر از 5/16 درجه سانتی‌گراد و یا بالاتر از 24 سانتی‌گراد برسد، میوه تشکیل نمی‌شود.

خاک مناسب

خاک‌های لوم شنی که رطوبت را تا اندازه‌ای در خود نگه می‌دارد، برای فلفل همدانی ریز مناسب است. فلفل نسبت به کودهای آلی و شیمیایی عکس‌العمل مثبت نشان می‌دهد. pH بین 5/6 تا 5/7 برای رشد آن مناسب است؛ ولی در pH کمتر از 5/6 تا 5/5 نیز می‌تواند به‌خوبی رشد کند و محصول بدهد. فلفل همدانی ریز pH کمی اسیدی را بهتر از گوجه فرنگی و بادمجان تحمل می‌کند. البته خاک‌های کمی اسیدی را می‌توان با آهک اصلاح نمود.

کاشت

فلفل همدانی ریز را می‌توان مانند گوجه فرنگی و بادمجان مستقیماً کاشت و یا خزانه‌گیری کرد. حدود 500 تا 900 گرم بذر برای تهیه نشا برای یک هکتار زمین کافی است. بوته‌ها ممکن است 7 تا 10 هفته در خزانه باقی بمانند. فلفل را در جوی و پشته نشا می‌کنند. عرض پشته‌ها که همان فاصله دو خط کشت است، حدود 50 تا 70 سانتی‌متر و فاصله دو بوته روی خط کشت بین 30 تا 60 سانتی‌متر متغیر است.

بذر فلفل همدانی ریز را به‌راحتی می‌توان داخل گلدان سایز متوسط پرورش داد و داخل بالکن یا پشت پنجره آفتاب‌گیر با روزانه 8 ساعت نور نگه‌داری نمود. بوته‌های این فلفل را می‌توان در آفتاب کامل یا سایه جزئی کاشت، برای کاشت گلدانی باید دقت شود در محیطی قرار بگیرد که روزانه حداقل 6 تا 7 ساعت نور کافی داشته باشد (پشت پنجره‌های نورگیر یا بالکن محفوظ از سرما). بهتر است برای کاشت بذر فلفل همدانی ریز از خاک‌های آماده استفاده کنید، پیت ماس یا کوکوپیت بهترین ترکیب برای کاشت و جوانه‌زنی بذرها هستند. بعد از جوانه‌زنی می‌توانید نشاءها را به زمین یا گلدان اصلی منتقل کنید. (ترکیب خاک باید غنی باشد برای مثال خاک‌برگ یا کود حیوانی + خاک باغچه)

اهمیت غذایی و دارویی

ارزش غذایی فلفل خیلی زیاد است. فلفل دارای انواع ویتامین‌های A، B1، B2، نیاسین و C است. بخصوص فلفل از نظر ویتامین‌های A از اهمیت خاصی برخوردار است. همچنین فلفل دارای املاح کانی فراوان است. عناصری هم چون کلسیم، فسفر، آهن، سدیم و به‌خصوص پتاسیم در فلفل به حدود وفور وجود دارد. همچنین فلفل دارای پروتئین، چربی، کربوهیدرات و ترکیبات فیبری است. بیش از 90 درصد وزن فلفل را آب تشکیل می‌دهد. تندی فلفل مربوط به ترکیبات فنولیک به نام کاپسا ایسین می‌باشد که مقدار آن در ارقام مختلف فلفل متفاوت است و قرمزی رنگ فلفل در هنگام رسیدن میوه مربوط به ترکیبات مختلف شیمیایی به نام کاپ سانتین، کاپ سانوهین، کاپ سوربین، زی زانتین، کریپتوزانتین و لوتئین است که برای خوش‌رنگ و خوش‌طعم کردن غذا به آن اضافه می‌کنند. از فلفل به‌عنوان دارو استفاده می‌شود و آن در درمان روماتیسم، سوءهاضمه، ناراحتی‌های اعصاب و لمباگو تجویز می‌گردد. چگونگی برداشت فلفل به نوع فلفل و طرز مصرف آن بستگی دارد. ارقام فلفل شیرین را وقتی برداشت می‌کنند که میوه‌های آن‌ها هنوز سبز هستند؛ ولی باید به رشد کاملشان رسیده باشند. این نوع فلفل را به‌عنوان سبزی مصرف می‌‌نمایند. برای تهیه ادویه باید میوه کاملاً رسیده و قرمز باشد.

آفات و بیماری‌ها

از آفات مهم فلفل همدانی ریز می‌توان از شته‌ها، تریپس، کرم شب‌پره زمستانه، کک‌های گیاهی و انواع مختلف نماتدها همچون Root-knot-nematode نام برد. از بیماری‌های مهم فلفل آنتراکنوز، پژمردگی باکتریایی، لکه برگی، پوسیدگی میوه، سفیدک حقیقی، بیماری بوته میری فیتوفترایی فلفل و بیماری‌های ویروسی قابل ذکر است.

فلفل همدانی ریز دارای ویتامین‌های A، B، B6، C، پروتئین، کالیم، کلسیم، منیزیم، چربی، روغن، فیبر، بتاکاروتن، هیدروکربن، شکر، بیوفلاونیدن، کپساسین و آنتی اکسیدان است که باعث جلوگیری از سرطان دستگاه گوارشی و پائین آوردن کلسترول خون و افزایش جریان خون می‌گردد. فلفل باعث ترشح آنتی باکتری‌ها و جلوگیری از عفونت روده‌ها می‌گردد و در تسکین و آرامش اعصاب قبل از خواب نقش بسزایی دارد. همچنین به دستگاه گوارشی در هضم غذا کمک می‌کند.

وزن	20 گرم
نام فارسی	فلفل همدانی ریز
نام انگلیسی	Mini sweet pepper
نام علمی	Capsicum annuum
خانواده	Solanaceae