بذر کدو پوست کاغذی

این بذر به‌صورت عمده (کیلو گرمی) و با تماس تلفنی به فروش می‌رسد.

کدوی پوست کاغذی یا کدوی دانه برهنه یا تخمه کاغذی (معروف به کدوی طبی) گیاهی است علفی و یک‌ساله که سریع رشد می‌کند. محققان معتقدند که این گیاه ۵۰ سال پیش بر اثر یک جهش اتفاقی به وجود آمده است. این گیاه در مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیر جهان می‌روید و منشأ آن اروپا و مناطق گرمسیر آمریکا گزارش شده است. این کدو متعلق به تیره کدوییان گیاهی است، علفی، یک‌ساله، با ساقه کرک­دار و خزنده، ریشه محکم و برگ‌های پنج لبی که گل‌های نر و ماده آن جدا از هم بر روی گیاه قرار می‌گیرند. گل‌ها به رنگ زرد و پنج لبی می‌باشند. گل‌های ماده کوتاه‌تر ازگل‌های نر می‌باشند. ابتدا گل‌های نر به‌صورت دسته‌ای و سپس گل‌های ماده به‌طور جداگانه ظاهر می‌شوند. میوه گوشت دار، درشت و کروی شکل و یا کم‌وبیش کشیده است. میوه رسیده به رنگ زرد یا سبز زرد است. داخل هر میوه ۴۰۰ تا ۵۰۰ عدد دانه به رنگ سبز تیره یا زیتونی است. اطراف دانه‌ها را پوشش شفاف و ظریفی احاطه می‌کند. وزن هزار دانه آن ۱۰۰ تا ۳۰۰ گرم است.

ریشه اصلی این گیاه محکم است، ساقه کرک دار، توخالی و خزنده با ارتفاع متفاوت است که به رقم گیاه و شرایط اقلیمی محل رویش بستگی دارد و بین ۳ تا ۵ متر است. روی ساقه پیچک‌ها یا قلاب‌هایی به وجود می‌آید که سبب اتصال گیاه به قیم می‌شود. طول دانه ۱۵ الی ۲۰ به پهنای ۸ تا ۱۰ و ضخامت آن ۵/۲ تا ۳ میلی‌متر است. اطراف دانه را پوشش شفاف و ظریفی احاطه می‌کند وزن هزار دانه ۲۰۰ تا ۳۱۰ گرم است. دانه حاوی ۴۰ تا ۶۰ درصد روغن است. مهم‌ترین اسید چرب تشکیل‌دهنده روغن را اسید لینولیک تشکیل می‌دهد. روغن همچنین شامل مواد ارزشمندی مانند ویتامین E، فیتو سترول و پروتو کلروفیل است. دوره رویش این گیاه متفاوت است و به رقم و شرایط اقلیمی محل رویش گیاه بستگی دارد و بین ۱۲۰ تا ۱۴۰ روز است. تخمه این کدو حاوی میزان بالایی از مواد مؤثر دارویی شامل استروئیدها، استرول‌های گیاهی، ویتامین‌ها به‌ویژه ویتامین E و اسید‌های چرب از جمله اسید لینولئیک و اسید آلفا لینولئیک است.

کدوی تخم کاغذی گیاهی روزبلند است. در طول رویش به نور و درجه حرارت زیاد نیاز دارد. بذرها در دمای C°­­۱۲ جوانه می‌زنند ولی دمای مطلوب برای رویش دانه ۲۵ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد است. رویش این گیاه در دمای C°۱۴ متوقف می‌شود. برگ‌ها بشدت به سرما حساس است و خشک می‌شوند. اگر میوه‌های کاملاً رسیده به سرمای ۳- تا ۴- درجه سانتی‌گراد مواجه شوند گیاهان خشک شده ولی آسیبی به این میوه‌ها وارد نمی‌شود. این گیاه قادر است خشکی را تحمل کند در صورت خشکی‌های طولانی ریشه قارد به جذب رطوبت از اعماق خاک خواهد بود. کدوی تخم کاغذی برای رویش به خاک خاصی نیاز ندارد ولی خاک‌هایی با بافت متوسط و غنی از مواد و عناصر غذایی، مناسب‌تر هستند. کشت این گیاه در مکان‌های سرد و خاک‌های اسیدی مناسب نیست. همچنین در زمین‌هایی که سطح آب زیرزمینی آن بالاست نباید کشت شود. کدوی تخم کاغذی به اکثر علف‌کش‌ها حساس است.

این گیاه و روغن حاصل از آن به‌عنوان دارو یافت شده است. میزان روغن دانه گیاه ۳۵ تا ۵۵ درصد است. مهم‌ترین اجزای این گیاه اسیدهای چرب به‌ویژه اسید لینولیک و اسید اوریک، استرول، عناصر کمیاب، ویتامین‌ها و کارتنوئیدها هستند. اسیدهای چرب در این روغن از انواع پالمتیک، استئاریک، اولئیک و لینولیک است که از بین آن‌ها اسید لینولیک و اسید اولئیک بیشترین درصد را به خود اختصاص می‌دهند. استرول‌ها به‌صورت آزاد و گلیکوزیدی در حدود ۱% کل روغن را شامل می‌شود. عناصر کمیاب عبارت‌اند از: روی، سلنیوم و پتاسیم. که روی و سلنیوم از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. ویتامین‌ها حدود ۳% روغن را در بردارند و بیشترین مقدار را گاماتوکوفرول تشکیل می‌دهد. اسید آمینه‌های ضروری بدن به‌ویژه اسید آمینه کولورتبین در دانه‌ها موجود است.

شرایط محیط رشد

بیشتر کدوئیان زراعی برای رشد در دماهای از ۱۸ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد سازگار شده‌اند و کمتر در دماهای پایین‌تر رشد می‌کنند و با یخبندان خسارت می‌بینند و از بین می‌روند. بذر کدو در دمای ۱۲ درجه سانتی‌گراد شروع به جوانه زدن کرده ولی دمای اپتیمم برای جوانه‌زنی ۳۳ تا ۳۴ درجه سانتی‌گراد است. رشد گرده در کدوها در دمای ۸ تا ۱۰ درجه سانتی‌گراد آغاز می‌شود، به‌عبارت‌دیگر تلقیح این گیاهان برخلاف خیار (۱۴ تا ۱۵ درجه سانتی‌گراد) و طالبی (۱۸ درجه سانتی‌گراد) در دمای پایین نیز انجام می‌گیرد. طول دوره رویش نسبت به انواع مختلف آن متفاوت بوده و بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ روز است. مناطق آفتابی و زمین‌های مرطوب برای کاشت این گیاه بسیار مناسب است (سطح آب زیرزمینی بیش از ۷۵ سانتیمتر). باید توجه داشت که این گیاه در مقایسه با سایر سبزی‌ها بیش‌ازاندازه نسبت به وزش باد حساس است. از این نظر کشت توأم با ذرت شیرین توصیه می‌شود. زمین‌های نیمه سنگین و دارای هوموس کافی برای کشت این گیاه مناسب است. خاک‌های حاصلخیز یا زهکشی خوب با دامنه‌ای از پی اچ ۶٫۵ تا ۷٫۵ بهترین وضعیت برای رشد و باردهی خوب هستند. به علت نیازهای رطوبتی بالای این محصولات خاک‌هایی با ظرفیت نگهداری آب بالا و رطوبت ذخیره شده مناسب بازده محصولات بالایی دارند.

کاشت

ابتدا تصمیم بگیرید برای کاشت کدو چه راهی را می‌خواهید انتخاب کنید. برای کاشت کدو دو را وجود دارد: می‌توان از طریق بذر آن را کاشت و یا بوته‌های کوچک و آماده آن را از بیرون تهیه کرد و در زمین کاشت. در زمان کاشت کدو شما می‌توانید بذرها را به‌صورت جوی و پشته‌ای یا به‌صورت خطی بکارید که بستگی به میزان فضای شما دارد.قبل از کاشت کدو خاک را با مالچ و کود باغبانی مخلوط کنید تا مواد مغذی برای رشد کدو تأمین شود. pH خاک را آزمون کنید و در صورت لزوم آن را اصلاح کنید. PH مناسب برای رشد کدو ۶ تا ۷٫۵ است. اگر PH بیشتر از این مقدار بود مقداری آهک به خاک اضافه کنید تا PH پایین آید و اگر PH پایین بود خاک را با مقداری کود گیاهی مخلوط کنید تا PH به حد مناسب برسد. خاکی که کدو در آن کاشته می‌شود باید زهکشی خوبی داشته باشد. اگر خاک شما زهکشی خوبی ندارد، مقداری شن به خاک اضافه کنید تا به زهکشی خاک کمک کند.

کاشت به‌صورت جوی و پشته‌ای

بعد از گذشت سرما خاک را به‌صورت جوی و پشته‌ای آماده کنید. به صورتی که پشته‌ها به‌اندازه ۱۵ تا ۳۰ سانتی‌متر از زمین فاصله داشته باشند و عرض آن‌ها ۳۰ تا ۶۰ سانتی‌متر باشد. فاصله پشته‌ها از هم را باید ۵۰ تا ۱۰۰ سانتی‌متر در نظر گرفت. روی پشته‌ها گودال‌هایی به عمق ۳ سانتی‌متر حفر کنید و در هر گودال ۴ یا ۵ بذر قرار دهید. فاصله گودال‌های کاشت را ۷۵ سانتی‌متر در نظر بگیرید. بعد از این‌که بذرها جوانه زدند و برگ واقعی تشکیل دادند، آن‌ها را تنک کنید و دو یا سه بوته قوی‌تر را نگه‌دارید. شما همچنین می‌توانید ۴ تا ۶ هفته قبل از آخرین سرما، بذرهای کدو را در خانه بکارید و بعد از این‌که سرما به‌طور کامل رفع شد، بوته‌های کدو را به زمین اصلی منتقل کنید.

کاشت به‌صورت خطی

دانه‌های کدو را می‌توان بعد از رفع سرما در منطقه کاشت. دمای مناسب برای کاشت کدو ۱۳ درجه سانتی‌گراد است. در هر گودال دو یا سه بذر کدو را در عمق ۳ سانتی‌متر با هم بکارید. فاصله گودال‌های کاشت را ۷۵ سانتی‌متر و فاصله ردیف‌ها را ۹۰ سانتی‌متر در نظر بگیرید. بعدازآن که دانه‌ها جوانه زدند و برگ واقعی تشکیل دادند بوته‌ها را تنک کنید.

زمانی که نهال‌های کدو به وجود آمدند اطراف آن‌ها مالچ اضافه کنید. مالچ باعث حفظ رطوبت خاک می‌شود، همچنین باعث می‌شود دمای زمین ثابت بماند. این دو مورد باعث می‌شوند که گیاه کدو در زمان کوتاه‌تری محصول بدهد و باردهی بیشتری هم داشته باشد. بوته‌های کدو در هر هفته به میزان ۲ اینچ آب نیاز دارند. اگر در منطقه شما بارندگی به‌اندازه کافی انجام نمی‌شود، باید آبیاری دستی انجام دهید. با استفاده از شلنگ آبیاری را در زیر برگ‌ها انجام دهید. آبیاری بارانی ممکن است باعث ایجاد کپک پودری روی برگ‌های کدو شود. زمانی که کدوها کوچک هستند آن‌ها را برداشت کنید زیرا طعم بهتری دارند و اگر برای فروش در بازار کاشت کدو را انجام می‌دهید، معمولاً کدوهای کوچک طرفداران بیشتری دارند و بهتر فروش می‌روند. زمانی که کدوها به‌اندازه ۱۰ سانتی‌متر شدند می‌توانید آن‌ها را برداشت کنید. با استفاده از چاقو کدوها را از بوته جدا کنید.

تنش رطوبت در اثر شرایط بسیار گرم و خشک تنش‌های غذایی به دلیل کمبود عناصر غذایی می‌تواند موجب از بین رفتن میوه گردد. خسارت برخی آفات از قبیل مگس میوه و غیره می‌تواند میوه‌ها را از بین ببرد. در شرایط مزرعه بوته‌ها کدو ظاهر سالم دارند، خوب رشد می‌کنند، گل می‌دهند اما خیلی از گل‌ها دچار ریزش می‌شوند. میوه‌ها ممکن است به ظاهر شروع به رشد نمایند اما وقتی تلقیح آن‌ها کامل نباشد لذا پس از مدتی زرد شده و از بین می‌روند. گیاهان خانواده کدوئیان مانند خربزه، کدو، هندوانه و غیره بدون گرده‌افشانی قادر به تولید میوه نیستند. شرایط آب‌وهوا از عوامل مهم در موفقیت گرده‌افشانی می‌باشند. رطوبت زیاد موجب چسبیدن گرده‌ها به هم شده و به‌خوبی انتقال پیدا نمی‌کنند. کدوها برای گرده‌افشانی به فعالیت زنبورهای عسل نیاز دارند و زنبورهای عسل در آب‌وهوای ابری، سرد پرواز نمی‌کنند. در ضمن زنبورهای عسل به کاربرد حشره‌کش‌ها در زمان گلدهی حساس هستند و در اثر تأثیر سم از بین می‌روند و درنتیجه گرده‌افشانی به‌خوبی انجام نمی‌گیرد.

گیاهان خانواده کدوئیان تک‌پایه هستند و گل‌های نر و ماده به‌طور جداگانه روی یک بوته ظاهر می‌شوند. ابتدا گل‌های نر باز می‌شوند، به دنبال آن گل‌های ماده باز می‌شوند. فقط زمانی گرده‌افشانی صورت می‌گیرد که گل‌های نر و ماده در یک زمان باز شده باشند. گل ماده فقط به مدت یک روز باز است و بیشتر در ساعات ۹ صبح تا ۴ بعدازظهر دریافت‌کننده گرده است. در طی این مدت یک گل ماده برای دریافت گرده کافی جهت تشکیل یک میوه کامل نیاز به حدود ۱۵ بار بازدید زنبورعسل است. گل‌های تلقیح نشده یا تلقیح ناقص دچار ریزش می‌شوند. موفقیت گرده‌افشانی در آب‌وهوای سرد کاهش می‌یابد. برای انجام موفقیت در گرده‌افشانی تنش‌ها را به حداقل رساند، فاصله بوته‌ها را به‌درستی تنظیم نمود. مدیریت آفت و آبیاری را به‌خوبی انجام داد. مصرف کود ازته به مقدار زیاد موجب رشد رویشی زیاد شده و در نتیجه تشکیل گل کاهش می‌یابد. از کندوهای زنبورعسل در مزرعه کدو استفاده شود و از کاربرد حشره‌کش‌ها در ساعات فعالین زنبورها و گرده‌افشانی بوته‌ها اجتناب گردد.

آبیاری منظم، بخصوص در شرایط خشک لازم است، هر چه میوه‌ها بزرگ‌تر که می‌شوند نیاز آن‌ها به آب بیشتر می‌گردد و درنتیجه رقابت میوه بزرگ و کوچک جهت دریافت آب کافی می‌تواند موجب زرد و ریزش میوه‌های ریز گردد. کاهش تعداد میوه‌های روی یک بوته و رساندن تعداد آن‌ها به یک یا دو عدد روی یک بوته یا ساقه موجب بزرگ‌تر شدن میوه می‌گردد. برخی از عوامل موجب زرد شدن و ریزش میوه و یا از بین رفتن آن در بوته‌های کدو می‌شوند. تنش رطوبت در اثر شرایط بسیار گرم و خشک، تنش‌های غذایی به دلیل کمبود عناصر غذایی می‌تواند موجب از بین رفتن میوه گردد. خسارت برخی آفات از قبیل مگس میوه و غیره می‌تواند میوه‌ها را از بین ببرد. کمبود کلسیم می‌تواند سبب پوسیدگی گلگاه، زرد شدن میوه کوچک و ریزش میوه گردد و دماهای بالا، تنش آب و استفاده زیاد از کودهای ازته و پتاسه می‌تواند مانع جذب کلسیم توسط گیاه از خاک شوند. در مورد رفع برخی کمبودهای عناصر غذایی بخصوص عناصر کلسیم و بور کودهای ذیل جهت تقویت رشد بوته‌های کدو و جلوگیری از ریزش گل و میوه توصیه می‌شود. تکنوکل آمینو که ۱۰ درصد کلسیم و ۰٫۲ درصد عنصر بور دارد. کود مایع کلسان که ۳۵ درصد کلسیم دارد. کود مایع بوران که ۱۰ درصد بور دارد.

آبیاری

کدوها به آب زیاد برای حداکثر رشد خود و میوه‌ها نیاز دارند. اگرچه تا حدودی به خشکی متحمل هستند اما آبیاری منظم در طی فصل خشک برای دست‌یابی به عملکرد زیادتر توصیه می‌شود. آبیاری بیش‌ازحد و ایجاد خفگی خفیف در ریشه‌ها نیز موجب زرد و از بین رفتن میوه‌های کوچک می‌گردد. مزرعه را به‌صورت شیاری به فاصله هر ۱۰-۷ روز به بسته به بافت خاک به‌ویژه در طی مراحل مهم رشد نظیر زمان کاشت، مرحله رشد رویشی، گلدهی و مراحل اولیه میوه دهی آبیاری کنید. در ضمن استفاده از بادشکن‌ها به‌صورت دائمی و موقتی می‌تواند به کاهش هدرروی آب و خسارت باد به گل‌ها و میوه‌های جوان و ساقه‌ها کمک نماید کاهش سرعت باد به فعالیت زنبورهای عسل کمک می‌نماید.

خواص

از بذر این گیاه و روغن حاصل از آن به‌عنوان دارو یاد شده است. روغن کدو تخم کاغذی یکی از ارزشمندترین روغن‌های خوراکی گیاهی است و در کشورهای اروپایی همراه سالاد مصرف می‌شود. این روغن ضمن این‌که نقش مهمی در تأمین انرژی روزانه موردنیاز بدن دارد (۵۶۸ کالری به ازای هر ۱۰۰ گرم)، از نظر ارزش غذایی نیز قابل‌توجه است. رنگ سبز تیره روغن کدو پوست کاغذی به‌واسطه وجود رنگ‌دانه‌های کارتنوئیدی مثل لوتئین، بتاکاروتن، ویولاگزانتین، لوتئوگزانتین و فلاووگزانتین است که همگی به‌ویژه بتاکاروتن (پیش‌ساز ویتامین آ) نقش مهمی در سلامتی انسان دارند. از مهم‌ترین ویتامین‌های موجود در روغن کدو پوست کاغذی، می‌توان به ویتامین ای اشاره کرد که تقریباً ۰۳/۰ درصد روغن را تشکیل می‌دهد (۴۱ تا ۶۲۰ میلی‌گرم در یک کیلوگرم بذر خشک).

اسیدهای آمینه و اسیدآمینه ویژه کوکوربیتین از دیگر مواد موجود در دانه و روغن آن هستند. روغن کدو پوست کاغذی به دلیل قیمت بالا، اغلب با روغن‌های ارزان‌تر مخلوط می‌شود. تجارت جهانی فراورده‌های کدوی پوست‌کاغذی در چند سال اخیر از رشد بالایی برخوردار بوده است، برای مثال هر پوند بذر آن به قیمت تقریبی ۹ دلار و یک‌صد کپسول ژلاتینی یک گرمی، محتوی روغن آن، حدود ۱۰ دلار قیمت دارد.

مواد مؤثر موجود در روغن دانه مصارف متعددی در صنایع دارویی و غذایی دارد. از روغن این گیاه در طب سنتی برخی کشورها به‌عنوان داروی کرم‌کش و دافع کرم استفاده می‌شده است. در طب نوین فراورده‌های دارویی حاصل از روغن دانه این گیاه، داروهایی جهت درمان تورم و هایپرتروفی خوش‌خیم غده پروستات در مردان، جلوگیری و معالجه تصلب شرایین، درمان مشکلات سوزش مجاری ادراری، ایجاد تعادل هورمونی در خانم‌ها، تنظیم فعالیت دستگاه گوارش و پیشگیری از تجزیه ویتامین آ تهیه و توصیه می‌شود. یکی از علل مهم ایجاد هایپرپلازی پروستات در مردان، افزایش میزان دی هیدروتستوسترون بیش از حد است. روغن دانه کدو طبی به دلیل داشتن استرول و با مهار آنزیم ۵-آلفا ردوکتاز (آنزیم مبدل تستوسترون به دی هیدروتستوسترون)، سبب کاهش تولید دی هیدروتستوسترون در بدن شده و بدین وسیله از تورم پروستات جلوگیری می‌نماید.

اسیدهای چرب غیراشباع، ویتامین E و همچنین عنصر روی موجود در دانه کدو طبی موجب بهبود فعالیت و سلامت دستگاه تناسلی و مجاری ادراری می‌گردد. در برخی کشورها مثل اتریش، روغن این گیاه مصارف سالادی نیز دارد . گزارش شده است که مصرف پوست انواع کدو از طریق پایین آوردن سطح کلسیم و کریستال‌های اُگزالات کلسیم، خطر ابتلاء به سنگ مثانه را کاهش داده است. عمده خواص روغن به ویژگی آنتی‌اکسیدانی آن مربوط می‌شود. مصرف روزانه روغن دانه این گیاه، سبب افزایش مقاومت بدن در برابر بیماری‌ها می‌شود. در حال حاضر در برخی کشورهای اروپایی و نیز ایران، داروهای متعدد و اغلب به شکل کپسول و شربت حاوی روغن دانه تولید می‌شوند که از آن میان می‌توان به پپونن، گرانوفینک و کوربیسکرن اشاره کرد.

وزن	20 گرم
نام فارسی	کدو پوست کاغذی
نام انگلیسی	Medicinal pumpkin
نام علمی	Cucurbita pepo
خانواده	کدوئیان (Cucurbitaceae)